Wypadek awionetki w Starej Wsi koło Brzozowa
STARA WIEŚ. Poważnie ranny jest pilot awionetki. Jego samolot tuż po starcie spadł na ziemię i stanął w ogniu. Do wypadku doszło wczoraj wieczorem na lądowisku w Starej Wsi koło Brzozowa.
Katastrofa lotnicza na Kubie. 68 osób nie żyje
Samolot z 68 osobami na pokładzie rozbił się w centrum Kuby. Na pokładzie znajdowało się 61 pasażerów i siedmioosobowa załoga: 40 Kubańczyków, 17 obcokrajowców. Nikt nie przeżył.
Samolot należał do kubańskich linii lotniczych.
Rozbił się niedaleko miejscowości Guasimal w prowincji Sancti Spiritus w środkowej części Kuby.
Kubańska telewizja podała, że z miasta Santiago de Cuba do Hawany leciało 9 Argentyńczyków, 7 Meksykanów i Wenezuelczyk, Japończyk, a także 10 Europejczyków: 3 Holendrów, 2 Niemców, 2 Austriaków, Hiszpan, Francuz i Włoch.
Najpoważniejsza katastrofa lotnicza na Kubie wydarzyła się we wrześniu 1989 r.
Lecący do Mediolanu Ił-62 rozbił się w Hawanie tuż po starcie. Zginęło wówczas 115 osób na pokładzie, w tym 113 włoskich turystów, oraz 40 na ziemi.
Samolot należał do kubańskich linii lotniczych.
Rozbił się niedaleko miejscowości Guasimal w prowincji Sancti Spiritus w środkowej części Kuby.
Kubańska telewizja podała, że z miasta Santiago de Cuba do Hawany leciało 9 Argentyńczyków, 7 Meksykanów i Wenezuelczyk, Japończyk, a także 10 Europejczyków: 3 Holendrów, 2 Niemców, 2 Austriaków, Hiszpan, Francuz i Włoch.
Najpoważniejsza katastrofa lotnicza na Kubie wydarzyła się we wrześniu 1989 r.
Lecący do Mediolanu Ił-62 rozbił się w Hawanie tuż po starcie. Zginęło wówczas 115 osób na pokładzie, w tym 113 włoskich turystów, oraz 40 na ziemi.
Katastrofa lotnicza w Wenezueli: zginęło co najmniej 14 osób
Co najmniej 14 osób zginęło, a 34 przeżyło katastrofę samolotu, który w poniedziałek rozbił się w Wenezueli. Trzy osoby w dalszym ciągu uznawane są za zaginione. Część rannych jest w bardzo ciężkim stanie.
Na pokładzie znajdowało się 51 ludzi - 47 pasażerów i 4 członków załogi. Poprzednie informacje wskazywały, że na pokładzie było o 4 osoby mniej. Według ministra transportu Francisco Garceza przyczyny wypadku nie są znane.
Maszyna rozbiła się około godzinie 10 czasu lokalnego (16.30 czasu polskiego) niedaleko Puerto Ordaz, w rejonie stalowni koncernu Sidor, leżącej nad rzeką Orinoko. Według gubernatora prowincji Bolivar, samolot spadł na zewnątrz stalowni, gdzie składowane są niepotrzebne materiały, nie powodując tam ofiar ani zniszczenia.
Na pokładzie znajdowało się 51 ludzi - 47 pasażerów i 4 członków załogi. Poprzednie informacje wskazywały, że na pokładzie było o 4 osoby mniej. Według ministra transportu Francisco Garceza przyczyny wypadku nie są znane.
Maszyna rozbiła się około godzinie 10 czasu lokalnego (16.30 czasu polskiego) niedaleko Puerto Ordaz, w rejonie stalowni koncernu Sidor, leżącej nad rzeką Orinoko. Według gubernatora prowincji Bolivar, samolot spadł na zewnątrz stalowni, gdzie składowane są niepotrzebne materiały, nie powodując tam ofiar ani zniszczenia.
Katastrofa lotnicza w Chinach. Zginęły co najmniej 42 osoby, 24 sierpień 2010
Samolot pasażerski Embraer E-190 linii Henan z 91 osobami na pokładzie wylądował w płomieniach w prowincji Heilongjiang. Zginęły co najmniej 42 osoby.
Na miejscu wtorkowej katastrofy samolotu pasażerskiego w północno-wschodnich Chinach znaleziono zwłoki 42 osób - poinformowały państwowe chińskie media.
Należący do towarzystwa Henan Airlines dwusilnikowy odrzutowy samolot Embraer E-190 zjechał z pasa i zapalił się podczas lądowania w mieście Yichun (Iczun) w prowincji Heilongjiang (Hejlungciang). Maszyna leciała z Harbinu - stolicy prowincji Heilongjiang.
Przyczyna katastrofy, która wydarzyła się o godzinie 22.10 czasu lokalnego (16.10 czasu polskiego), nie jest na razie znana. Wiceburmistrz Yichun Wang Xuemei powiedział chińskiej telewizji, że spośród łącznie 96 osób znajdujących się na pokładzie 49 trafiło do szpitala, przy czym trzy z nich są w stanie ciężkim. Według chińskich mediów, w samolocie było 91 pasażerów i pięcioro członków załogi. Brak na razie ścisłych informacji na temat liczby zabitych.
- Ponieważ niektórzy pasażerowie zostali wyrzuceni z kabiny w chwili wypadku, ich szanse na przeżycie są niewielkie - podała chińska państwowa agencja Xinhua. Przełamany kadłub samolotu znajduje się w odległości około półtora kilometra od pasa startowego.
Port lotniczy w Yichun został uruchomiony w ubiegłym roku.
źródło: http://www.newsweek.pl
Na miejscu wtorkowej katastrofy samolotu pasażerskiego w północno-wschodnich Chinach znaleziono zwłoki 42 osób - poinformowały państwowe chińskie media.
Należący do towarzystwa Henan Airlines dwusilnikowy odrzutowy samolot Embraer E-190 zjechał z pasa i zapalił się podczas lądowania w mieście Yichun (Iczun) w prowincji Heilongjiang (Hejlungciang). Maszyna leciała z Harbinu - stolicy prowincji Heilongjiang.
Przyczyna katastrofy, która wydarzyła się o godzinie 22.10 czasu lokalnego (16.10 czasu polskiego), nie jest na razie znana. Wiceburmistrz Yichun Wang Xuemei powiedział chińskiej telewizji, że spośród łącznie 96 osób znajdujących się na pokładzie 49 trafiło do szpitala, przy czym trzy z nich są w stanie ciężkim. Według chińskich mediów, w samolocie było 91 pasażerów i pięcioro członków załogi. Brak na razie ścisłych informacji na temat liczby zabitych.
- Ponieważ niektórzy pasażerowie zostali wyrzuceni z kabiny w chwili wypadku, ich szanse na przeżycie są niewielkie - podała chińska państwowa agencja Xinhua. Przełamany kadłub samolotu znajduje się w odległości około półtora kilometra od pasa startowego.
Port lotniczy w Yichun został uruchomiony w ubiegłym roku.
źródło: http://www.newsweek.pl
Najtragiczniejsze katastrofy lotnicze
Prezydencki samolot rozbił się zaledwie dwa lata po wypadku wojskowej maszyny CASA C-295 M. Do wypadku doszło podczas podchodzenia do lądowania na lotnisku wojskowym w Mirosławcu.
Zginęły wszystkie osoby znajdujące się na pokładzie. Wśród 20 ofiar było 16 polskich oficerów Sił Powietrznych.
W historii polskiego lotnictwa najtragiczniejszym zdarzeniem była katastrofa w Lesie Kabackim. 9 maja 1987 roku pasażerski Ił-62M SP-LBG Tadeusz Kościuszko Polskich Linii Lotniczych rozbił się podchodząc do awaryjnego lądowania. Maszyna miała lecieć z Warszawy do Nowego Jorku. Z powodu awarii silnika musiała awaryjnie lądować. Załoga z powodu kolejnych uszkodzeń oraz pożaru straciła kontrolę nad samolotem.
Zginęły 183 osoby - wszystkie znajdujące się na pokładzie.
87 osób zginęło 14 marca 1980 lecąc do Warszawy z Nowego Jorku. W pobliżu lotniska Okęcie wybuchł silnik. Spowodowało to uszkodzenia dwóch pozostałych oraz układów sterowania. Ił-62 Mikołaj Kopernik runął na ziemię.
Wśród ofiar była popularna piosenkarka Anna Jantar.
Gwałtowna turbulencja i oblodzenie skrzydeł samolotu było przyczyną katastrofy rządowego samolotu An-24W. 28 lutego 1973 pod Szczecinem zginęło 18 osób, w tym minister spraw wewnętrznych PRL Wiesław Ociepka i czechosłowacki minister spraw wewnętrznych Radko Kaska oraz pułkownik I wydziału MSW Czesław Karski.
Cztery lata wcześniej z powodu błędów załogi i kontrolerów ruchu na Policy w Paśmie Babiogórskim zginęły 53 osoby. 2 kwietnia rozbił się LOT-owski An-24 SP-LTF.
W ubiegłym roku odnotowano 90 wypadków lotniczych, w których zginęło łącznie 685 osób - wynika z raportu dotyczącego liczby wypadków lotniczych i ich ofiar Zrzeszenia Międzynarodowego Transportu Lotniczego.
W pobliżu lotniska Okęcie w katastrofie maszyny Vickers Viscount 804 LOT-u zginęli wszyscy uczestnicy lotu- łącznie 33 osoby. Wśród ofiar znajdował się między innymi polski inżynier Fryderyk Bluemke, konstruktor silnika S-31 do samochodu Syrena. Przyczyną wypadku z 19 grudnia 1962 miały być trudne warunki atmosferyczne oraz złe przygotowanie załogi do lotu i błędy w kierowaniu lotem.
Najtragiczniejsze wydarzenia na świecie
11 września 2001 roku światem wstrząsnęły zamachy przy użyciu cywilnych samolotów.
Dwa porwane Boeingi 767 ze zbiornikami pełnymi paliwa uderzyły w dwie wieże World Trade Center w Nowym Yorku. Zginęło łącznie około trzy tysiące osób. W samolotach życie straciło 147 ludzi.
Typy samolotów najczęściej ulegające katastrofom na milion startów:
-B707/720 - 7,61
-DC8 - 6,08
-F28 - 5,89
-MD11 - 3,45
W tym samym dniu porwane zostały i rozbite kolejne dwa samoloty. W samolocie American Airlines, który uderzył w Pentagon, zginęło 59 pasażerów. Boeing 757-222, jedyny, który nie osiągnął celu terrorystów, rozbił się w Shanksville w Pensylwanii - pochłonął 40 ofiar.
British European Airways, lot nr 609
Na pokładzie wyczarterowanego samolotu do Manchesteru, 6 lutego 1958 znajdowało się 38 pasażerów - w tym piłkarze Manchesteru United, pracownicy klubu, dziennikarze, kibice. Podczas próby startu nastąpiła utrata prędkości, samolot wypadł z pasa, przerwał okalającą lotnisko barierę, przeciął pobliską drogę i rozbił się o zabudowania. Na miejscu zginęły 23 osoby, a 21 zostało rannych. Wśród ofiar było 6 piłkarzy Manchesteru.
Katastrofa w bazie wojskowej Ramstein
28 sierpnia 1988 podczas pokazów lotniczych w największej amerykańskiej bazie lotniczej w Niemczech, mieszczącej się w Ramstein-Miesenbach, trzy z dziesięciu samolotów Aermacchi MB-339 grupy akrobacji lotniczej z Włoch zderzyły się w locie. Jeden niech spadł na publiczność. Zginęło 70 osób.
Zderzenia dwóch boeingów B747 na lotnisku w Teneryfie
Dwa Jumbo Jety należący do KLM i do Pan Am, zderzyły się we mgle na pasie startowym 27 marca 1977 roku. Zginęły wszystkie 248 osoby, które były na pokładzie samolotu KLM i 335 osób z 396 jakie były w Pan Am. Przyczyną była zła widoczność i błędna interpretacjia polecenia kontrolerów. Holenderski samolot zaczął startować w momencie, gdy po pasie kołował jeszcze B747 Pan Amu.
Tragedia Japan Airlines
Samolot B747 rozbił się na stokach góry Osutaka. Ocalało czterech z 524 pasażerów. Śledztwo wykazało, że podczas lotu doszło do wybuchowej dekompresji, gdyż pękła przegroda oddzielająca kabinę pasażerów, od tylnej, nieuszczelnionej części kadłuba. Spowodowało to utratę sterowności i rozbicie maszyny.
Przyczyną była źle naprawiona przegroda. Odpowiedzialny za to szef techniczny Japan Airlines po opublikowaniu wyników śledztwa popełnił samobójstwo.
Zginęły wszystkie osoby znajdujące się na pokładzie. Wśród 20 ofiar było 16 polskich oficerów Sił Powietrznych.
W historii polskiego lotnictwa najtragiczniejszym zdarzeniem była katastrofa w Lesie Kabackim. 9 maja 1987 roku pasażerski Ił-62M SP-LBG Tadeusz Kościuszko Polskich Linii Lotniczych rozbił się podchodząc do awaryjnego lądowania. Maszyna miała lecieć z Warszawy do Nowego Jorku. Z powodu awarii silnika musiała awaryjnie lądować. Załoga z powodu kolejnych uszkodzeń oraz pożaru straciła kontrolę nad samolotem.
Zginęły 183 osoby - wszystkie znajdujące się na pokładzie.
87 osób zginęło 14 marca 1980 lecąc do Warszawy z Nowego Jorku. W pobliżu lotniska Okęcie wybuchł silnik. Spowodowało to uszkodzenia dwóch pozostałych oraz układów sterowania. Ił-62 Mikołaj Kopernik runął na ziemię.
Wśród ofiar była popularna piosenkarka Anna Jantar.
Gwałtowna turbulencja i oblodzenie skrzydeł samolotu było przyczyną katastrofy rządowego samolotu An-24W. 28 lutego 1973 pod Szczecinem zginęło 18 osób, w tym minister spraw wewnętrznych PRL Wiesław Ociepka i czechosłowacki minister spraw wewnętrznych Radko Kaska oraz pułkownik I wydziału MSW Czesław Karski.
Cztery lata wcześniej z powodu błędów załogi i kontrolerów ruchu na Policy w Paśmie Babiogórskim zginęły 53 osoby. 2 kwietnia rozbił się LOT-owski An-24 SP-LTF.
W ubiegłym roku odnotowano 90 wypadków lotniczych, w których zginęło łącznie 685 osób - wynika z raportu dotyczącego liczby wypadków lotniczych i ich ofiar Zrzeszenia Międzynarodowego Transportu Lotniczego.
W pobliżu lotniska Okęcie w katastrofie maszyny Vickers Viscount 804 LOT-u zginęli wszyscy uczestnicy lotu- łącznie 33 osoby. Wśród ofiar znajdował się między innymi polski inżynier Fryderyk Bluemke, konstruktor silnika S-31 do samochodu Syrena. Przyczyną wypadku z 19 grudnia 1962 miały być trudne warunki atmosferyczne oraz złe przygotowanie załogi do lotu i błędy w kierowaniu lotem.
Najtragiczniejsze wydarzenia na świecie
11 września 2001 roku światem wstrząsnęły zamachy przy użyciu cywilnych samolotów.
Dwa porwane Boeingi 767 ze zbiornikami pełnymi paliwa uderzyły w dwie wieże World Trade Center w Nowym Yorku. Zginęło łącznie około trzy tysiące osób. W samolotach życie straciło 147 ludzi.
Typy samolotów najczęściej ulegające katastrofom na milion startów:
-B707/720 - 7,61
-DC8 - 6,08
-F28 - 5,89
-MD11 - 3,45
W tym samym dniu porwane zostały i rozbite kolejne dwa samoloty. W samolocie American Airlines, który uderzył w Pentagon, zginęło 59 pasażerów. Boeing 757-222, jedyny, który nie osiągnął celu terrorystów, rozbił się w Shanksville w Pensylwanii - pochłonął 40 ofiar.
British European Airways, lot nr 609
Na pokładzie wyczarterowanego samolotu do Manchesteru, 6 lutego 1958 znajdowało się 38 pasażerów - w tym piłkarze Manchesteru United, pracownicy klubu, dziennikarze, kibice. Podczas próby startu nastąpiła utrata prędkości, samolot wypadł z pasa, przerwał okalającą lotnisko barierę, przeciął pobliską drogę i rozbił się o zabudowania. Na miejscu zginęły 23 osoby, a 21 zostało rannych. Wśród ofiar było 6 piłkarzy Manchesteru.
Katastrofa w bazie wojskowej Ramstein
28 sierpnia 1988 podczas pokazów lotniczych w największej amerykańskiej bazie lotniczej w Niemczech, mieszczącej się w Ramstein-Miesenbach, trzy z dziesięciu samolotów Aermacchi MB-339 grupy akrobacji lotniczej z Włoch zderzyły się w locie. Jeden niech spadł na publiczność. Zginęło 70 osób.
Zderzenia dwóch boeingów B747 na lotnisku w Teneryfie
Dwa Jumbo Jety należący do KLM i do Pan Am, zderzyły się we mgle na pasie startowym 27 marca 1977 roku. Zginęły wszystkie 248 osoby, które były na pokładzie samolotu KLM i 335 osób z 396 jakie były w Pan Am. Przyczyną była zła widoczność i błędna interpretacjia polecenia kontrolerów. Holenderski samolot zaczął startować w momencie, gdy po pasie kołował jeszcze B747 Pan Amu.
Tragedia Japan Airlines
Samolot B747 rozbił się na stokach góry Osutaka. Ocalało czterech z 524 pasażerów. Śledztwo wykazało, że podczas lotu doszło do wybuchowej dekompresji, gdyż pękła przegroda oddzielająca kabinę pasażerów, od tylnej, nieuszczelnionej części kadłuba. Spowodowało to utratę sterowności i rozbicie maszyny.
Przyczyną była źle naprawiona przegroda. Odpowiedzialny za to szef techniczny Japan Airlines po opublikowaniu wyników śledztwa popełnił samobójstwo.
Dziesięć największych katastrof lotniczych
10 największych katastrof lotniczych
Mam wrażenie, że po wypadku lecącego z Rio de Janeiro do Paryża, należącego do Air France airbusa A330, dziennikarze całego świata prześcigają się w raportowaniu, każdej, najmniejszej nawet awarii samolotu wyprodukowanego przez europejski koncern. Wiadomo, trzeba kuć żelazo póki gorące i sprzedawać, póki można, historyjki bez znaczenia.
W ciągu tych dwóch tygodniu, jakie już minęły od tragedii lotu AF 447, dowiedzieć sie można było z prasy o „pożarze w kokpicie australijskigo airbusa”, o „awarii silnika airbusa na Teneryfie”, czy „airbusie który wrócił do Madrytu z powodu awarii systemu nawigacyjnego”, czy nawet o „czarnej serii airbusów”. Tytuły brzmiały dramatycznie, choć w dalszej części tekstu można było zawsze przeczytać, że samolot bez problemu wylądował i nikomu się nic nie stało.
Dlaczego o tym piszę? Bo warto pamiętać, że samoloty to – mimo wszystko - mechaniczne urządzenia, które siłą rzeczy, od czasu do czasu się psują. I dotyczy to zarówno airbusów, jak i boeingów, embraerów, saabów, czy bombardierów. Na szczęście samoloty są tak zaprojektowane, a piloci tak wyszkoleni, że pojedyńcza awaria, nawet tak ważnego urządzenia jak silnik, zazwyczaj nie prowadzi do tragedii.
Awarie samolotów, takie jak te wymienione w tytułach z ostatnich tygodni, to w lotnictwie codzienność. Wypadki to jednak rzadkość. To, że jakiś samolot wraca na lotnisko, z którego przed chwilą wystartował zdarza się na świecie codziennie dziesiątki razy. To, że naraz media o tym piszą, wynika tylko z tego, że mieliśmy dużą, dość tajemniczą katastrofę i temat „wadliwych airbusów” się świetnie sprzedaje. Sensacja goni sensację. Nikt już teraz nie pamięta, ale gdy niedawno rozbił się boeing pod Amsterdamem (z powodu wadliwie działającego wysokościomierza), dziennikarze też serwowali w kolejnych dniach liczne newsy o awariach na pokładzie samolotów amerykańskiej produkcji.
A teraz, aby rozmyć trochę fałszywe wrażenie jakie moga niektórzy mieć, że niby wypadki mają tylko airbusy, albo że samoloty rozbijają się głównie z powodów technicznych, małe przpomnienie – lista 10. najbardziej tragicznych w skutkach cywilnych wypadków lotniczych:
- Zderzenia dwóch boeingów B747 na lotnisku w Teneryfie. 27 marzec 1977 r. –583 zabitych.
Dwa Jumbo Jety, jeden należący do KLM, drugi do Pan Am, zderzyły się we mgle na pasie startowym. Na skutek błędnej interpretacji polecenia kontrolerów holenderski samolot rozpoczął start w chwili gdy po pasie kołował jeszcze B747 Pan Amu. Zginęły wszystkie 248 osoby jakie były na pokładzie samolotu KLM i 335 osób z 396 jakie były w maszynie Pan Am. - Karastrofa lotu B747 należącego do Japan Airlines. 20 sierpień 1985 r. – 520 ofiar.
Lot JA 8119 wystartował z lotniska w Tokyo w kierunku Osaki. Po 12 minutach lotu pękła przegroda oddzielająca kabinę pasażerów, od tylniej nieuszczelnionej części kadłuba. Doszło do wybuchowej dekompresji, w trakcie której samolot stracił tylni statecznik. Uszkodzony został także system hydrauliczny co doprowadziło do stopniowej utraty kontroli pilotów nad maszyną. Mimo wszystko próbowali oni kontrolować opadanie samolotu regulując moc silników i udało im się utrzymać samolot w powietrzu przez kolejne 33 minuty. W końcu jednak maszyna rozbiła się na stokach góry Osutaka. Zginęło 520 z 524 osób znajdujących się na pokładzie. Śledztwo wykazało, że powodem tragedii była źle wykonana naprawa przegrody. Odpowiedzialny za tą naprawę szef techniczny Japan Airlines po opublikowaniu wyników śledztwa popełnił samobójstwo. - Powietrzna kolizja w okolicach Delhi, Indie. 12 listopad 1996 – 349 ofiar.
Startujący z Delhi i należący do Saudi Arabian Airlines liniowy boeing B747 zderzył się w locie z podchodzącym do lądowania na tym samym lotnisku charterowym Iliuszynem Ił-76 należącym do Air Kazakstan. Zginęły wszystkie 302. osoby znajdujące się na pokładzie saudyjskiego samolotu i wszystkie 37. osób z maszyny z Kazachstanu. Śledztwo wykazało, że piloci Iliuszyna, prawdopodobnie na skutek kiepskiej znajomości angielskiego, źle wykonali polecenia kontrolerów lotu i zbyt szybko obniżyli swą wysokość. - Katastrofa należącego do Turkish Airlines DC-10, w Ermenonville pod Paryżem. 3 marzec 1974 – 346 ofiar.
Należący do tureckich linii DC-10 pokonywał trasę Istambuł – Paryż – Londyn. W kilkanaście minut po starcie z paryskiego lotniska Orly, kontrolerzy lotu, podczas próby komunikacji z tureckimi pilotami usłyszeli tylko niezidentyfikowane krzyki. Chwilę później samolot znikł z ekranów radarów. Samolt rozbił się w lesie nieopodl Ermenonville, pod Paryżem. Maszyna roztrzaskana była na tak drobne kawałki, że początkowo wydawało się niemal pewnie iż doszło do zamachu terrorystycznego i eksplozji w trakcie lotu. Niemniej kilkanaście godzin później francuska policja wezwana została przez pewnego rolnika, który na swoim polu odnalazł drzwi do samolotu oraz rząd 6 samolotowych foteli z ciałami martwych pasażerów. Wszystko to w odległości ponad 15 kilometrów od miejsca katastrofy. Co się okazało? W DC-10 odpadły drzwi do znajdującego się pod pokładem pasażerów luku towarowego. Automatyczne obniżenie się w nim ciśnienia spowodowało częściowe zassanie znajdujące sie powyżej kabiny pasażerskiej i równoczesne przerwanie znajdujących się w jej podłodze kabli umożliwiających pilotom kontrolę usterzenia, oraz pracy silnika umieszczonego na ogonie. Samolot stał się zupełnie niesterowny i z zaczął pikować w dół. Z zapisu czarnej skrzynki wynikało, że w chwili uderzenia w ziemię maszyna poruszała się z prędkością blisko 800 km/h. Z 346 ludzi na pokładzie, tylko 40. można było wizualnie zidentyfikować. Wśród ofiar znalazła się m.in. wracająca z meczu w Paryżu, angielska ekipa rugby. Śledztwo wykazało, że powodem wypadku był błąd konstrukcyjny – źle zaprojektowane rygle drzwi do luku towarowego. Z dokładnie tego samego powodu rozbił się dwa lata wcześniej DC-10 należący do American Airlines. - Zamach na należący do Indian Airlines B747 . 23 czerwiec 1985 – 329 ofiar.
Pokonujący trasę Toronto – Montreal – Londyn – Delhi – Bombaj boeing B747 wybuchł nad Oceanem Atlantyckim, kilka chwil po wejściu w irlandzką przestrzeń powietrzną. Sekcja zwłok ofiar wykazała, że kilkanaście osób przeżyło wybuch i upadek z wysokości ponad 9000 metrów. Jednak nikt z nich nie przeżył więcej niż kilka minut w lodowatych wodach oceanu. Katastrofę spowodowała bomba przemycona na pokład samolotu przez terrorystów sikhijskich. - Pożar lockheeda TriStar należącego do Saudi Arabian Airlines. 19 sierpień 1980 – 301 ofiar.
Lockheed L-1011-200 TriStar pokonywał trasę Karaczi – Rijad – Dżudda. W kilka minut po starcie z lotniska w Rijadzie na pokładzie samolotu pojawił się dym. Piloci przez kilka minut próbowali ustalić procedurę obowiązującą w takich okolicznościach i dopiero gdy w kabinie pojawił się ogień postanowili zawrócić na lotnisko, z którego wystartowali. Samolot bez większych problemów wylądował w Rijadzie, ale piloci nie tylko nie zarządzili ewakuacji, ale przez blisko 3 minuty nie wyłączali silników, uniemożliwiając wozom strażackim rozpoczęcie akcji gaśniczej. Gdy w końcu silniki zgasły i rozpoczęto gaszenie, ogień który wybuchł w znajdującej się pod kabiną pasażerską ładowni przeżarł jej podłogę i część pasażerska zapadła się w serce pożaru. Nie uratowano nikogo, wszyscy spłoneli. Powodu pożaru nigdy się nie udało wyjaśnić, powypadkowy raport napiętnił jednak poważne braki w szkoleniu saudyjskiej załogi, oraz użycie łatwopalnych izolantów przez Lockheeda. - Zastrzelenia irańskiego airbusa A300 nad cieśniną Ormuz. 3 lipiec 1988 – 290 ofiar.
Należący do Iran Air airbus A300 leciał z Bandar Abbas do Dubaju. Na tej niespełna 50 kilometrowej trasie wiodącej nad cieśniną Ormuz samoloty pasażerskie latają na wyjątkowo niskim, nieprzekraczającym 4300 metrów pułapie. Załoga amerykańskiego krążownika USS Vincennes wzięła znajdującego się w odległości 20 kilometrów od nich airbusa, za należący do Iranu myśliwiec F-14. I po kilku nieudanych próbach radiowego połączenia się (na wojskowych częstotliwościach) z lecącym w kierunku ich jednostki samotem, wystrzeliła do niego dwa pociski rakietowe. Oba trafiły w cel. - Katastrofa DC-10 na lotnisku w Chicago. 25 maj 1979 – 273 ofiary.
Należący do American Airlines DC-10 startował z lotniska O’Hare w Chicago do rozkładowego lotu do Los Angeles. W momencie gdy maszyna odrywała się już od ziemi znajdujący się na lewym skrzydle silnik odpadł i uszkodził samo skrzdło. Piloci nie mogący już przerwać procedury startu próbowali poderwać samolot i zawrócić na lotnisko, co – teoretycznie – było możliwe. Jednak silnik odpadając uszkodził systemy hydrauliczne i sterowność DC-10 była znacznie ograniczona. Co więcej brakujący silnik był też generatorem prądu dla wielu pokładowych instrumentów, które nagle przestały działać. Po 31 sekundach lotu samolot rozbił się w odległości niespełna 1,5 kilometra od krawędzi pasa startowego. Wypełniona paliwem maszyna zamieniła się w kulę ognia. Zginęły wszystkie 271 osoby na pokładzie, oraz 2 osoby na ziemi. - Zamach bombowy nad Lockerbie. 21 grudzień 1988 – 270 ofiar.
Należący do Pan Am boeing B747 leciał z Londynu do Nowego Jorku. 35 minut po starcie z Londynu, gdy samolot znajdował się już nad Szkocją, znikł on z ekranów radarów kontroli lotów. A dokładniej - punkcik na monitorze odpowiadający pozycji samolotu, podzielił się wpierw na cztery części, po czym – wszystkie cztery – znikły z ekranu. Maszyna została rozerwana przez wybuch bomby znajdującej się w luku bagażowym. Części samolotu, ciała i fragmenty ciał 259 osób znajdujących się pokładzie spadły na niewielkie szkockie miasteczko Lockerbie, zabijając tam kolejne 11 osób. Śledztwo doprowadziło do oskarżenia i skazania agenta libijskiego wywiadu, który miał umieścić zegarową bombę w bagażu podróżującym bez pasażera z Malty, przez Frankfurt i Londyn, do Nowego Jorku. I choć Libia oficjalnie wzięła na siebie odpowiedzialność za tą tragedię, oraz wypłaciła rodzinom ofiar odszkodowania, wciąż wiele wątków związanych z tym zamachem jest niewyjaśnionych. - Zestrzelenie nad Sachalinem należącego do Korean Air boeinga B747. 1 wrzesień 1983 – 269 ofiar. Koreański B747 leciał z Nowego Jorku, przez Anchorage na Alasce, do Seulu. Na skutek błędu nawigacyjnego zboczył z tradycyjnej trasy i, w okolicach Kamczatki, wleciał w zastrzeżoną przestrzeń powietrzną ZSRR, stawiąjąc tym w stan alertu radzieckie wojska w regionie. Zanim jednak wystartowały pierwsze ichnie samoloty, koreański boeing wleciał ponownie w międzynarodową przestrzeń powietrzną. Zmierzał jednak w kierunku Sachalina. Gdy znalazł się nad tą wyspą radzieccy lotnicy dostali rozkaz zestrzelenia go, zrobili to w sekundzie w której B747 po raz kolejny opuszczał radziecką przestrzeń. Samolot Korean Air trafiony został dwukrotnie w ogon. Nastąpiło rozhermetyzowanie się kabiny, a piloci częściowo utracili kontrolę nad samolotem. Mimo to udało im się utrzymać w powietrzu przez ponad 5 minut i nawet zameldować przez radio kłopoty. Po tym czasie jednak samolot wpadł w lot spiralny i po 2,5 minutach takiego opadania rozbił się w Morzu Japońskim, nieopodal wyspy Monerona. Radzieccy oficjele nie przznali się od razu do zestrzelenia samolotu. Początkowo brali nawet udział w międzynarodowych wysiłkach mających na celu odnalezienie zaginionego samolotu. Dopiero 6 września zakomunikowali, że zestrzelili samolot, który celowo zboczył z trasy aby odbyć szpiegowską misję. Oskarżali wręcz Waszyngton o przygotowanie i kierowanie tą „prowokacyjną akcją”. W dziewięć dni po katastrofie na japońskich wybrzeżach Hokkaido zaczęły się pojawiać drobne fragmenty samolotu, oraz części ciał. Były one jednak tak mało, że nie udało się nikogo zidentyfikować. W 1992 roku, prezydent Jelcyn odtajnił archiwa dotyczące tego wydarzenia. Okazało się, że radzieckie służby znały bardzo precyzyjnie miejsce w którym wpadł do morza samolot i robili wszystko aby uczestniczące także w poszukiwaniach jednostki japońskie i amerykańskie trzymać jak najdalej od tego miejsca. W efekcie, w 50 dni po wypadku, radzieccy nurkowie, w wielkiej tajemnicy, wyłowili obie czarne skrzynki boeinga. Ich zapisy zostały przekazane przez Rosję szefowi Międznarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w listopadzie 1992 roku. Wynika z nich jednoznacznie, że boeing nie wykonywał żadnej tajnej misji, ani jego lot nie był celową prowokacją: piloci po prostu popełnili błędy nawigacyjne.
Jeśli komuś ten ranking nie wystarcza i nadal zastanawia się czy boeingi są bezpieczniejsze od airbusów, lub vice-versa, to proponuję jeszcze jedną statystykę: Jakie były główne powody 2147 wypadków lotniczych zarejestrowanych i zbadanych, między 1950 a 2004 rokiem?
- 37 proc. to wynik błędów pilotów
- 33 proc. nie miało jednej głównej przyczyny
- 13 proc. to awaria samolotu
- 7 proc. to czynniki meteorologiczne
- 5 proc. to sabotaż i podobne (bomby, porwania, zestrzelenia, etc.)
- 4 proc. to tzw. inny błąd ludzki (błąd kontrolera, złe załadowanie, zanieczyszczone paliwo, złe przygotowanie maszyny do lotu, etc.)
- 1. proc. to inne powody.
Największe katastrofy lotnicze w Polsce
Największe katastrofy lotnicze w Polsce
9 maja 1987 roku, dokładnie 55 minut po starcie z Okęcia, podczas podchodzenia do awaryjnego lądowania samolot Tadeusz Kościuszko rozbił się 6 kilometrów od lotniska, na zachodnim skraju warszawskiego Lasu Kabackiego. Wpadając między drzewa, maszyna rozpadła się na setki fragmentów. Ostatnie słowa, zarejestrowane w kabinie o godzinie 11:12:13, brzmiały: "Cześć! Giniemy!" Zginęły 183 osoby.
Największe wypadki lotnicze w Polsce:
15 listopada 1951 - katastrofa lotnicza pod Łodzią, w której zginęło 16 osób
19 grudnia 1962 - katastrofa lotnicza w Warszawie, w której zginęły 33 osoby
2 kwietnia 1969 - katastrofa lotnicza na Policy, w której zginęły 53 osoby
28 lutego 1973 - katastrofa samolotu rządowego pod Szczecinem, w której zginęło 18 osób
19 grudnia 1962 - katastrofa lotnicza w Warszawie, w której zginęły 33 osoby
2 kwietnia 1969 - katastrofa lotnicza na Policy, w której zginęły 53 osoby
28 lutego 1973 - katastrofa samolotu rządowego pod Szczecinem, w której zginęło 18 osób
4 marca 1987 - katastrofa lotnicza na Okęciu, w której zginęło 87 osób
9 maja 1987 - katastrofa lotnicza w Lesie Kabackim, w której zginęły 183 osoby
Jak przeżyć katastrofę lotniczą?
Jak przeżyć wypadek lotniczy
Czy można przeżyc katastrofę lotniczą?
- Wszystko zależy od rodzaju katastrofy. Szanse na przeżycie wzrastają jeżeli będziemy stosowac się do podstawowych środków bezpieczeństwa. Przedewszystkim należy słuchac poleceń stuardesy oraz załogi. W samolocie każde siedzenie jest bezpieczne, nie ma znaczenia czy będziemy siedziec z przodu czy z tyłu. – mówi Jerzy Piekarz szef wyszkolenia aeroklubu rzeszowskiego.
Uszkodzenie kadłuba na wysokości 10 – 11km nie daje żadnych szans na przeżycie. W samolotach czujniki cały czas kontrolują poziom ciśnienia. W razie uszkodzenia na siedzenie wyskakują maski tlenowe. Jedyne co musi zrobiś pasażer to jak najszybciej założyc maskę.
W przypadku awaryjnego lądowania kapitan informuje jakie działania należy podjąc. Jeżeli nie ma żadnego komunikatu nie należy marnowac czasu na ratowanie bagażu, trzeba jak najszybciej udac się do wyjścia ewakuacyjnego.
Jeżeli na pokładzie wybuchł pożar należy ochronic usta i nos, świetną ochronę stanowi kawałek zwilżonego materiału.
- Bardzo ważne w sytuacji zagrożenia życia jest zachowanie zimnej krwi. Wielu ludzi w stresującej sytuacji wpada w panikę lub zostaje sparaliżowanych przez strach. – mówi psycholog. - Należy uspokoic oddech oraz myślec pozytywnie – dodaje.
Wpływ na poprawę bezpieczeństwa ma badanie każdej katastrofy oraz wyciąganie wniosków.
Jak przetrwać katastrofę lotniczą?
W USA telewizja ABC zaczyna nadawanie trzeciego sezonu serialu 'Zagubieni', którego bohaterami są pasażerowie feralnego lotu 815, który zakończył się rozbiciem samolotu na tajemniczej i nie do końca bezludnej wyspie. Tymczasem na portalu BBC News możecie przeczytać artykuł Jak przetrwać katastrofę lotniczą, który uprawdopodobnia trochę założenia serialu. Okazuje się, że nowoczesna technika daje pasażerom linii lotniczych wcale nie taką małą szansę przeżycia w wypadku katastrofy, a zwiększyć ją mogą takie drobiazgi, jak policzenie ilości rzędów siedzeń dzielących pasażera od wyjścia awaryjnego, przećwiczenie otwierania pasów bezpieczeństwa, czy odpowiednie ułożenia ciała.
Katastrofy lotnicze z udziałem głów państw
Po wypadku z 10 kwietnia można było usłyszeć głosy iż była to pierwsza taka tragedia utraty głowy państwa. Dla przypomnienia kilka wcześniejszych katastrof
Śmierć przywódców w wypadkach lotniczych
4.07.1943 premier polskiego rządu Władysław Sikorski ginie podczas startu samolotu Liberator na Gibraltarze. Opis na Wiki;
http://pl.wikipedia.org/wiki/Katastr...wa_Sikorskiego
17 marca 1957 prezydent filipin Ramon Magsaysay ginie w katastrofie lotniczej
17.09.1961 Sekretarz generalny ONZ Dag Hammerskjöld ginie na pokładzie samoloty DC-6 nad Kongo, kraj pogrążony w wojnie domowej nigdy nie udało się ustalić przyczyn wypadku. Informacja z wiki
http://pl.wikipedia.org/wiki/Dag_Hammarskj%C3%B6ld
oraz tablica z pomnika
30.07.1976 premier Madagaskaru Joel Rakotomalala zginął w śmigłowcu który wpadł do morza
18.01.1977 premier Jugosławii Dżemal Bijendić ginie w katastrofie lotniczej w Bośni
4.12.1980 premier Portugalii Francisco Sa Carneiro ginie w wypadku samolotu Cessna 421, tuż po starcie z Lizbony samolot uderzył w budynek
24.05.1981 Prezydent Ekwadoru Jaime Roldos Aguilera ginie w wypadku lotniczym, na pokładzie ginie także minister obrony
31.07.1981 Prezydent Panamy Omar Torrijos ginie w katastrofie lotniczej w niewyjaśnionych okolicznościach
19.10.1986 prezydent Mozambiku Samory Machela ginie w katastrofie samolotu Tu-134, katastrofę przeżyło 9 osób. Powodem był błąd pilota
17.08.1988 prezydent Pakistanu Mohammad Zia ul-Hag ginie tuż po starcie na pokładzie samolotu C-130. W samolocie znajdowało się 30 osób w tym ambasador USA, przypuszczalnie powodem katastrofy był zamach
6.04.1994 samolot podchodzący do lądowania na lotnisku w Kigali (stolica Ruandy) został zestrzelony pociskiem rakietowym. Na pokładzie zgineli prezydent Ruandy Juvenal Habyarimana i prezydent Burundi Cyprien Ntaryamira
26.02.2004 prezydent Macedonii Borys Trajkowski ginie w samolocie Beechcraft Super King podczas lądowania w fatalnej pogodzie, nieopodal bośniackiego Mostaru. Ginie 9 osób (wszyscy na pokładzie)
30.07.2005 wiceprezydent Sudanu John Parang ginie w katastrofie śmigłowca, z powodu złych warunków atmosferycznych
10.04.2010 w katastrofie samolotu Tu-154 ginie prezydent Polski Lech Kaczyński
Śmierć przywódców w wypadkach lotniczych
4.07.1943 premier polskiego rządu Władysław Sikorski ginie podczas startu samolotu Liberator na Gibraltarze. Opis na Wiki;
http://pl.wikipedia.org/wiki/Katastr...wa_Sikorskiego
17 marca 1957 prezydent filipin Ramon Magsaysay ginie w katastrofie lotniczej
17.09.1961 Sekretarz generalny ONZ Dag Hammerskjöld ginie na pokładzie samoloty DC-6 nad Kongo, kraj pogrążony w wojnie domowej nigdy nie udało się ustalić przyczyn wypadku. Informacja z wiki
http://pl.wikipedia.org/wiki/Dag_Hammarskj%C3%B6ld
oraz tablica z pomnika
30.07.1976 premier Madagaskaru Joel Rakotomalala zginął w śmigłowcu który wpadł do morza
18.01.1977 premier Jugosławii Dżemal Bijendić ginie w katastrofie lotniczej w Bośni
4.12.1980 premier Portugalii Francisco Sa Carneiro ginie w wypadku samolotu Cessna 421, tuż po starcie z Lizbony samolot uderzył w budynek
24.05.1981 Prezydent Ekwadoru Jaime Roldos Aguilera ginie w wypadku lotniczym, na pokładzie ginie także minister obrony
31.07.1981 Prezydent Panamy Omar Torrijos ginie w katastrofie lotniczej w niewyjaśnionych okolicznościach
19.10.1986 prezydent Mozambiku Samory Machela ginie w katastrofie samolotu Tu-134, katastrofę przeżyło 9 osób. Powodem był błąd pilota
17.08.1988 prezydent Pakistanu Mohammad Zia ul-Hag ginie tuż po starcie na pokładzie samolotu C-130. W samolocie znajdowało się 30 osób w tym ambasador USA, przypuszczalnie powodem katastrofy był zamach
6.04.1994 samolot podchodzący do lądowania na lotnisku w Kigali (stolica Ruandy) został zestrzelony pociskiem rakietowym. Na pokładzie zgineli prezydent Ruandy Juvenal Habyarimana i prezydent Burundi Cyprien Ntaryamira
26.02.2004 prezydent Macedonii Borys Trajkowski ginie w samolocie Beechcraft Super King podczas lądowania w fatalnej pogodzie, nieopodal bośniackiego Mostaru. Ginie 9 osób (wszyscy na pokładzie)
30.07.2005 wiceprezydent Sudanu John Parang ginie w katastrofie śmigłowca, z powodu złych warunków atmosferycznych
10.04.2010 w katastrofie samolotu Tu-154 ginie prezydent Polski Lech Kaczyński
Wypadek podczas trennigu Red Bull Air Race
Podczas treningu Red Bull Air Race w Australijskim Perth doszło do niegroźnego w skutkach wypadku (na szczęście !!). Jeden z Debiutantów popełnił błąd i zaliczył uderzenie w taflę wody...Wyglądało to dość groźnie, ale skończyło się bez poważnych urazów.... Zobaczcie sami....link do filmu :
http://www.redbullairrace.com/cs/Sat...ed&refmodpos=3
http://www.redbullairrace.com/cs/Sat...ed&refmodpos=3
Samolot transportowy Antonow AN-12 rozbił się w Środę, 21 kwietnia 2010
Samolot transportowy Antonow AN-12 rozbił się w środę na Filipinach, podchodząc do lądowania na lotnisku międzynarodowym Clark na północ od Manili. Trzech członków załogi wydobyto żywych z płonącego wraku, trzy osoby uznano za zaginione - informują władze.
Samolot, wynajęty przez firmę filipińską na potrzeby
Policja informuje, że wieśniacy, którzy byli w pobliżu miejsca wypadku, natychmiast pospieszyli z pomocą. Udało im się uratować trzech członków załogi - dwóch Rosjan i Uzbeka. Dwóch innych Rosjan i Bułgara uznano za zaginionych.
Katastrofa lotnicza w Lesie Kabackim 9 maja 1987 Ił-62M
Katastrofa lotnicza w Lesie Kabackim - największa katastrofa lotnicza w historii polskiego lotnictwa. 9 maja 1987 w podwarszawskim Lesie Kabackim rozbił się, lecący do Nowego Jorku (lot nr 5055), samolot Polskich Linii Lotniczych LOT Ił-62M "Tadeusz Kościuszko" (nr rej. SP-LBG). Na pokładzie znajdowały się 183 osoby - wszystkie zginęły.
Przebieg wydarzeń
Bezpośrednią przyczyną katastrofy było uszkodzenie turbiny jednego z silników na lewej burcie samolotu (silnika nr 2). Nastąpiło to w 23 minucie lotu, na wysokości 8 200 m, nad miejscowością Warlubie, niedaleko Grudziądza. Uszkodzenie to wywołało eksplozję i pożar tego silnika, który - ze względu na konstrukcję samolotu (po dwa silniki umieszczone blisko siebie po obu stronach kadłuba) - spodowował zniszczenie również sąsiadującego z nim, silnika nr 1.
Na skutek początkowego wybuchu w silniku nr 2, rozżarzony element turbiny uderzył w kadłub samolotu, uszkadzając przewody elektryczne oraz ster wysokości, a także wywołując pożar w samym kadłubie. Prawdopodobnie eksplozja ta była również przyczyną śmierci pierwszej z ofiar katastrofy - jednej ze stewardes (Hanna Chęcińska), która wypadła z samolotu przez wyrwę w kadłubie. Mimo intensywnych poszukiwań jej ciała nie znaleziono.
Stwierdziwszy poważną awarię, załoga samolotu podjęła decyzję o powrocie na lotnisko Okęcie. Rozważane było również lądowanie na bliżej położonym, wojskowym lotnisku w Modlinie, ale z różnych względów, piloci nie zdecydowali się na tę opcję. Ze względu na wiatr wiejący z kierunku północnego, zrezygnowano z mniej skomplikowanej możliwości lądowania na pasie 11 (kierunek południowo-wschodni), a zdecydowano się na na pas 33 (kierunek północno-zachodni).
Jednak uszkodzenia samolotu spowodowały, że 32 minuty po pierwszej awarii (a 55 minut po starcie z Okęcia), w czasie podejścia do lądowania, samolot Tadeusz Kościuszko rozbił się 6 kilometrów od lotniska, na zachodnim skraju warszawskiego Lasu Kabackiego. Wpadając między drzewa, maszyna rozpadła się na setki fragmentów. Ostatnie słowa zarejestrowane w kabinie o godzinie 11:12:13 brzmiały "Cześć! Giniemy!". Wypadku nikt nie przeżył.
Pamięć o katastrofie
Po zbadaniu szczątków i ich uprzątnięciu, teren katastrofy został ponownie zadrzewiony. Przy północnej krawędzi tego obszaru (przy jednej z głównych ścieżek w lesie nieopodal ulicy Jagielskiej) znajduje się krzyż upamiętniający tragedię, oraz kamienny pomnik z listą nazwisk wszystkich ofiar.
Jedna z ulic na warszawskim Ursynowie nosi imię dowódcy i I pilota samolotu "Tadeusz Kościuszko" w tym tragicznym locie - Zygmunta Pawlaczyka
Załoga
Zygmunt Pawlaczyk - kpt. pil. dowódca i I pilot samolotu - (ur. 19 kwietnia 1928 roku), pilot od 1951, od 1955 roku w Polskich Liniach Lotniczych LOT (PLL LOT). Wylatał ogółem 19745 godzin, w tym na samolotach Ił-62 5542 godziny, jako dowódca samolotu Ił-62 i Ił 62M od 11 maja 1978 roku wylatał 3725 godzin.
Leopold Karcher - II pilot - (ur. 4 stycznia 1933 roku), pilot od 1956, od 1967 w PLL LOT. Wylatał ogółem 10899 godzin, w tym na samolotach Ił-62 - 2357 godzin.
Lesław Łykowski - nawigator samolotu - (ur. 2 stycznia 1930 roku), od 1975 w PLL LOT. Wylatał ogółem 9520 godzin, w tym na samolotach Ił-62 - 3156 godzin.
Leszek Bogdan - radiooperator - (ur. 11 kwietnia 1944 roku), od 1974 w PLL LOT. Wylatał ogółem 9520 godzin, w tym na samolotach Ił-62 - 3156 godzin.
Wojciech Kłossek - mechanik pokładowy - (ur. 7 stycznia 1944 roku), od 1975 w PLL LOT, od 1985 instruktor mechanik na samolotach Ił-18, od 1986 mechanik na samolotach Ił 62M. Ogółem wylatał 5100 godzin, w tym na samolocie Ił 62M - 291 godzin.
Ryszard Chmielewski - instruktor mechanik pokładowy - (ur. 28 września 1933 roku), od 1965 w PLL LOT. Wylatał ogółem 10571 godzin, w tym na samolocie Ił-62 - 6695 godzin.
Maria Berger - instruktorka stewardes - (ur. 8 czerwca 1948 roku), od 1974 w PLL LOT. Wylatała 6300 godzin.
Hanna Chęcińska - starsza stewardesa - (ur. 19 września 1951 roku), od 1972 w PLL LOT. Wylatała 8300 godzin.
Małgorzata Ostrowska - stewardesa - (ur. 3 stycznia 1958 roku), od 1980 w PLL LOT, stewardesa od 1986. Wylatała 2400 godzin.
Beata Płonka - młodsza stewardesa - (ur. 18 sierpnia 1963 roku), od 1985 w PLL LOT jako stewardesa. Wylatała 1300 godzin.
Jolanta Potyra - stewardesa - (ur. 28 maja 1946 roku), od 1975 w PLL LOT jako stewardesa. Wylatała 5800 godzin.
Przebieg wydarzeń
Bezpośrednią przyczyną katastrofy było uszkodzenie turbiny jednego z silników na lewej burcie samolotu (silnika nr 2). Nastąpiło to w 23 minucie lotu, na wysokości 8 200 m, nad miejscowością Warlubie, niedaleko Grudziądza. Uszkodzenie to wywołało eksplozję i pożar tego silnika, który - ze względu na konstrukcję samolotu (po dwa silniki umieszczone blisko siebie po obu stronach kadłuba) - spodowował zniszczenie również sąsiadującego z nim, silnika nr 1.
Na skutek początkowego wybuchu w silniku nr 2, rozżarzony element turbiny uderzył w kadłub samolotu, uszkadzając przewody elektryczne oraz ster wysokości, a także wywołując pożar w samym kadłubie. Prawdopodobnie eksplozja ta była również przyczyną śmierci pierwszej z ofiar katastrofy - jednej ze stewardes (Hanna Chęcińska), która wypadła z samolotu przez wyrwę w kadłubie. Mimo intensywnych poszukiwań jej ciała nie znaleziono.
Stwierdziwszy poważną awarię, załoga samolotu podjęła decyzję o powrocie na lotnisko Okęcie. Rozważane było również lądowanie na bliżej położonym, wojskowym lotnisku w Modlinie, ale z różnych względów, piloci nie zdecydowali się na tę opcję. Ze względu na wiatr wiejący z kierunku północnego, zrezygnowano z mniej skomplikowanej możliwości lądowania na pasie 11 (kierunek południowo-wschodni), a zdecydowano się na na pas 33 (kierunek północno-zachodni).
Jednak uszkodzenia samolotu spowodowały, że 32 minuty po pierwszej awarii (a 55 minut po starcie z Okęcia), w czasie podejścia do lądowania, samolot Tadeusz Kościuszko rozbił się 6 kilometrów od lotniska, na zachodnim skraju warszawskiego Lasu Kabackiego. Wpadając między drzewa, maszyna rozpadła się na setki fragmentów. Ostatnie słowa zarejestrowane w kabinie o godzinie 11:12:13 brzmiały "Cześć! Giniemy!". Wypadku nikt nie przeżył.
Pamięć o katastrofie
Po zbadaniu szczątków i ich uprzątnięciu, teren katastrofy został ponownie zadrzewiony. Przy północnej krawędzi tego obszaru (przy jednej z głównych ścieżek w lesie nieopodal ulicy Jagielskiej) znajduje się krzyż upamiętniający tragedię, oraz kamienny pomnik z listą nazwisk wszystkich ofiar.
Jedna z ulic na warszawskim Ursynowie nosi imię dowódcy i I pilota samolotu "Tadeusz Kościuszko" w tym tragicznym locie - Zygmunta Pawlaczyka
Załoga
Zygmunt Pawlaczyk - kpt. pil. dowódca i I pilot samolotu - (ur. 19 kwietnia 1928 roku), pilot od 1951, od 1955 roku w Polskich Liniach Lotniczych LOT (PLL LOT). Wylatał ogółem 19745 godzin, w tym na samolotach Ił-62 5542 godziny, jako dowódca samolotu Ił-62 i Ił 62M od 11 maja 1978 roku wylatał 3725 godzin.
Leopold Karcher - II pilot - (ur. 4 stycznia 1933 roku), pilot od 1956, od 1967 w PLL LOT. Wylatał ogółem 10899 godzin, w tym na samolotach Ił-62 - 2357 godzin.
Lesław Łykowski - nawigator samolotu - (ur. 2 stycznia 1930 roku), od 1975 w PLL LOT. Wylatał ogółem 9520 godzin, w tym na samolotach Ił-62 - 3156 godzin.
Leszek Bogdan - radiooperator - (ur. 11 kwietnia 1944 roku), od 1974 w PLL LOT. Wylatał ogółem 9520 godzin, w tym na samolotach Ił-62 - 3156 godzin.
Wojciech Kłossek - mechanik pokładowy - (ur. 7 stycznia 1944 roku), od 1975 w PLL LOT, od 1985 instruktor mechanik na samolotach Ił-18, od 1986 mechanik na samolotach Ił 62M. Ogółem wylatał 5100 godzin, w tym na samolocie Ił 62M - 291 godzin.
Ryszard Chmielewski - instruktor mechanik pokładowy - (ur. 28 września 1933 roku), od 1965 w PLL LOT. Wylatał ogółem 10571 godzin, w tym na samolocie Ił-62 - 6695 godzin.
Maria Berger - instruktorka stewardes - (ur. 8 czerwca 1948 roku), od 1974 w PLL LOT. Wylatała 6300 godzin.
Hanna Chęcińska - starsza stewardesa - (ur. 19 września 1951 roku), od 1972 w PLL LOT. Wylatała 8300 godzin.
Małgorzata Ostrowska - stewardesa - (ur. 3 stycznia 1958 roku), od 1980 w PLL LOT, stewardesa od 1986. Wylatała 2400 godzin.
Beata Płonka - młodsza stewardesa - (ur. 18 sierpnia 1963 roku), od 1985 w PLL LOT jako stewardesa. Wylatała 1300 godzin.
Jolanta Potyra - stewardesa - (ur. 28 maja 1946 roku), od 1975 w PLL LOT jako stewardesa. Wylatała 5800 godzin.
Wypadek lotniczy
Wypadek lotniczy - zdarzenie związane z użytkowaniem statku powietrznego, które zaistniało od chwili, gdy jakakolwiek osoba wchodziła na jego pokład z zamiarem wykonania lotu, do chwili kiedy wszystkie znajdujące się na pokładzie osoby opuszczają statek powietrzny i podczas którego :
a) jakakolwiek osoba doznała obrażeń ciała ze skutkiem śmiertelnym lub poważnego obrażenia ciała w rezultacie :
- znajdowania sie na pokładzie danego statku powietrznego; lub
- bezpośredniego zetknięcia się z jakakolwiek częścią statku powietrznego, włączając części, które oddzieliły się od danego statku powietrznego; lub
- bezpośredniego oddziaływania strumienia gazów wylotowych silnika odrzutowego;
z wyłączeniem tych przypadków, kiedy obrażenia ciała powstały z przyczyn naturalnych, zadanych samemu sobie lub przez inne osoby, kiedy obrażeń ciała doznali pasażerowie nie posiadający biletów, ukrywający się w miejscach, do których zwykle dostęp jest zamknięty dla pasażerów i członków załogi; lub
b) statek powietrzny został uszkodzony lub nastąpiło zniszczenie jego konstrukcji, w rezultacie czego :
- naruszona została trwałość konstrukcji, pogorszeniu uległy techniczne lub aerodynamiczne charakterystyki statku powietrznego; oraz
- wymagane jest przeprowadzenie poważnego remontu lub wymiana uszkodzonego elementu;
z wyłączeniem przypadków przerwy w pracy lub uszkodzeniu silnika, gdy uszkodzeniu uległ tylko silnik, jego osłony lub agregaty wspomagające; lub gdy uszkodzone zostały łopaty śmigła, końcówki skrzydła, anteny, ogumienie kół, urządzenia hamowania, owiewki lub, gdy pokrycie posiada niewielkie wgniecenia albo przebicia; lub
c) statek powietrzny przepadł bez wieści lub znajduje się w takim miejscu, do którego dostęp jest absolutnie niemożliwy.
UWAGA 1. Jedynie w celu zachowania jednolitości danych statystycznych, obrażenia ciała, w rezultacie których w ciągu 30 dni od chwili zaistnienia wypadku nastąpiła śmierć, ICAO klasyfikuje jako obrażenia ciała ze skutkiem śmiertelnym.
UWAGA 2. Statek powietrzny uważa się za zaginiony bez wieści wówczas,gdy odwołano oficjalnie poszukiwania i nie zostało ustalone miejsce znajdowania się szczątków.
Definicja pochodzi z załącznika nr 13 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym.
a) jakakolwiek osoba doznała obrażeń ciała ze skutkiem śmiertelnym lub poważnego obrażenia ciała w rezultacie :
- znajdowania sie na pokładzie danego statku powietrznego; lub
- bezpośredniego zetknięcia się z jakakolwiek częścią statku powietrznego, włączając części, które oddzieliły się od danego statku powietrznego; lub
- bezpośredniego oddziaływania strumienia gazów wylotowych silnika odrzutowego;
z wyłączeniem tych przypadków, kiedy obrażenia ciała powstały z przyczyn naturalnych, zadanych samemu sobie lub przez inne osoby, kiedy obrażeń ciała doznali pasażerowie nie posiadający biletów, ukrywający się w miejscach, do których zwykle dostęp jest zamknięty dla pasażerów i członków załogi; lub
b) statek powietrzny został uszkodzony lub nastąpiło zniszczenie jego konstrukcji, w rezultacie czego :
- naruszona została trwałość konstrukcji, pogorszeniu uległy techniczne lub aerodynamiczne charakterystyki statku powietrznego; oraz
- wymagane jest przeprowadzenie poważnego remontu lub wymiana uszkodzonego elementu;
z wyłączeniem przypadków przerwy w pracy lub uszkodzeniu silnika, gdy uszkodzeniu uległ tylko silnik, jego osłony lub agregaty wspomagające; lub gdy uszkodzone zostały łopaty śmigła, końcówki skrzydła, anteny, ogumienie kół, urządzenia hamowania, owiewki lub, gdy pokrycie posiada niewielkie wgniecenia albo przebicia; lub
c) statek powietrzny przepadł bez wieści lub znajduje się w takim miejscu, do którego dostęp jest absolutnie niemożliwy.
UWAGA 1. Jedynie w celu zachowania jednolitości danych statystycznych, obrażenia ciała, w rezultacie których w ciągu 30 dni od chwili zaistnienia wypadku nastąpiła śmierć, ICAO klasyfikuje jako obrażenia ciała ze skutkiem śmiertelnym.
UWAGA 2. Statek powietrzny uważa się za zaginiony bez wieści wówczas,gdy odwołano oficjalnie poszukiwania i nie zostało ustalone miejsce znajdowania się szczątków.
Definicja pochodzi z załącznika nr 13 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym.
Rozbił się samolot Alpha Jet grupy akrobacyjnej Patrouille de France
Na południu Francji, w czasie lotu treningowego rozbił się samolot Alpha Jet grupy akrobacyjnej Patrouille de France. Pilot zdołał się katapultować i przeżył.
Do wypadku doszło o 10:15 w pobliżu lotniska cywilnego Plan-de-Dieu w departamencie Vaucluse, w rejonie gdzie grupa zwykle odbywa treningi. Samolot rozbił się ok. 500 m od autostrady A10. Pilot zdołał się katapultować. Z lekkimi obrażeniami został przewieziony do szpitala.
Źródła we francuskim lotnictwie wojskowym podają, że pilot miał nalot równy ponad 3 tysiące godzin. Pomocy udzieliły mu służby ratownicze z bazy Orange. Nie zanotowano żadnych istotnych szkód na ziemi.
Grupa Patrouille de France powstała w 1953. W jej składzie lata 9 samolotów. W bieżącym roku, po raz pierwszy w historii, dowódcą grupy została kobieta – Guyot Virginia.Do poprzedniej katastrofy Alpha Jeta doszło na terenie bazy Salon-de-Provence 11 kwietnia 2002. Spadochron pilota, który zdołał się katapultować, nie otworzył się w pełni. W efekcie pilot zginął.
To drugi w ciągu kilku tygodni wypadek samolotu znanej grupy akrobacyjnej. Poprzedni miał miejsce nad grecką Kretą (zobacz: Rozbił się Hawk Red Arrows). Zderzyły się wówczas dwa Hawki brytyjskiego zespołu Red Arrows.
Do wypadku doszło o 10:15 w pobliżu lotniska cywilnego Plan-de-Dieu w departamencie Vaucluse, w rejonie gdzie grupa zwykle odbywa treningi. Samolot rozbił się ok. 500 m od autostrady A10. Pilot zdołał się katapultować. Z lekkimi obrażeniami został przewieziony do szpitala.
Źródła we francuskim lotnictwie wojskowym podają, że pilot miał nalot równy ponad 3 tysiące godzin. Pomocy udzieliły mu służby ratownicze z bazy Orange. Nie zanotowano żadnych istotnych szkód na ziemi.
Grupa Patrouille de France powstała w 1953. W jej składzie lata 9 samolotów. W bieżącym roku, po raz pierwszy w historii, dowódcą grupy została kobieta – Guyot Virginia.Do poprzedniej katastrofy Alpha Jeta doszło na terenie bazy Salon-de-Provence 11 kwietnia 2002. Spadochron pilota, który zdołał się katapultować, nie otworzył się w pełni. W efekcie pilot zginął.
To drugi w ciągu kilku tygodni wypadek samolotu znanej grupy akrobacyjnej. Poprzedni miał miejsce nad grecką Kretą (zobacz: Rozbił się Hawk Red Arrows). Zderzyły się wówczas dwa Hawki brytyjskiego zespołu Red Arrows.
Katastrofa samolotu Polskich Linii Lotniczych LOT Ił-62 "Mikołaj Kopernik"
14 marca 1980 w pobliżu warszawskiego lotniska Okęcie rozbił się lecący z Nowego Jorku samolot Polskich Linii Lotniczych LOT Ił-62 "Mikołaj Kopernik" (nr rej. SP-LAA). Zginęło 77 pasażerów i 10 członków załogi.
Fragment raportu komisji powołanej przez rząd w celu ustalenia przyczyny katastrofy:
W końcowej fazie lotu, podczas podejścia samolotu do lądowania nastąpiło zniszczenie turbiny lewego, wewnętrznego silnika na skutek niekorzystnego i przypadkowego zbiegu okoliczności i ukrytych wad materiałowo-technologicznych, które doprowadziły do przedwczesnego zmęczenia wału silnika. Częściami zniszczonej turbiny zostały uszkodzone dwa inne silniki i układy sterowania samolotem sterami wysokości i kierunku.(...).
Oficjalny komunikat podawał, iż przyczyną pęknięcia były wady materiałowe i technologiczne wału silnika nr.2. W wyniku oględzin części zniszczonego samolotu ustalono, że powodem była wada konstrukcyjno-wykonawcza wału silnika, który zawierał karb będący przyczyną spiętrzenia naprężeń i w efekcie na pęknięcie wału na skutek zmęczenia materiału.
W katastrofie zginęli m.in. Anna Jantar, amerykański etnomuzykolog Alan Merriam, 22 członków amatorskiej reprezentacji bokserskiej USA oraz szóstka młodych delegatów z warszawskich uczelni, wracająca z obrad Międzynarodowego Stowarzyszenia Studentów Nauk Ekonomicznych i Handlowych AIESEC.
Imieniem kapitana Pawła Lipowczana nazwana jest ulica na warszawskim Okęciu (dawniej Rozwojowa przy kinie Lotnik), przecznica al. Krakowskiej.
Lista ofiar [edytuj]Kapitanem samolotu był 47-letni Paweł Lipowczan, pracujący w PLL LOT od 15 lat. Załogę tworzyli:
Tadeusz Łochocki (II pilot, w PLL LOT od 14 lat)
Jan Łubniewski (mechanik pokladowy)
Konstanty Chorzewski (nawigator, w PLL LOT od 7 lat)
Stefan Wąsiewicz (radiotelegrafista, w PLL LOT od 29 lat)
Alicja Duryasz (szefowa pokładu, w PLL LOT od 17 lat)
Alicja Mormol Dudlej
Grażyna Szafarkiewicz Węglińska
Elżbieta Grabowska
Krystyna Krawczyk
Joanna Podstolska
pasażerowie polscy: Myszkiewicz Tomasz - Warta pow. sieradzki, Łęczycka Henryka - Warszawa, Sobala Krystyna - Elbląg, Szulc Henryk - Warszawa, Szerenos Mieczysław - Pisz, Repelewski Edmund - Warszawa, Rospondek Kazimierz - Katowice, Szafarkiewicz - Węglińska Grażyna - Warszawa, Podpora Jan - Warszawa, Pałka Józef - Czeszowice, Peliksza Monika - Dąbrowa Białostocka, Nowacki Julian - Tarnów, Piasecki Leon - Toruń, Pieta Stanisława - Zarzecze, Wiśniewska Zofia - Tarnów, Wardein Józefa - Kłodzko, Wesołowska Wirginia - Łeba, Witkowski Jerzy - Gdańsk, Wojciechowska Ewa - Warszawa, Wilanowski Zbigniew - Szczecin, Zadziłko Czesław - Suchowola Augustowska, Dytry Wojciech - Warszawa, Chwedoruk Andrzej - Różanka, Baranowski Janusz - Gliwice, Gajda Krzysztof - Warszawa, Flis Bolesław - Toruń, Dwojakowski Leszek - Warszawa, Janczyn Maria - Olsztyn, Gilewska Janina - Płońsk, Gac Jerzy - Warszawa-Ząbki, Kokoszczyńska Janina - Warszawa, Kosiorski Ireneusz - Warszawa, Jakimiec Wacław - Warszawa, Jantar Kukulska Anna - Warszawa, Kotula Władysława - Białka koło Tyczyna, Konopka Mirosław - Sulejówek, Niemiro Krystyna - zamieszkała w USA, Wojciechowski Edward - zamieszkały w USA, Wielińska vel Nielińska Krystyna - zamieszkała w USA
pasażerowie obcokrajowcy: Pietrowskij Andriej, Pietrowskij Wiktor, Pietrowska ?, Pietrowska ? wszyscy ZSRR, Schilling Egon NRD, Drude Hans-Georg NRD, Kurtz M. NRD, Noonan G. USA, Noonan W. USA, Merriam Alan USA, Bochniak J. (mężczyzna) USA, Sutkowska Maria USA, Pilcek vel Pilcer Victor USA, Pilcek vel Pilcer Janine USA, Misiaszek B. USA, Bieda Jakub USA,
Członkowie reprezentacji bokserskiej USA: Andersen Kelvin, Bland Joseph, Harris Walter, Johnson Tom, McCoy Andre, Palomono Paul, Payton Byron, Pimenthal George, Robinson Richard, Robies Junior, Rodriguez David, Steeples Lemuel, Stewart Jerome, Wesson Ray, Wesson Dolores, Young Lonnie, Callahan Bernard, Clayton Gary, Lindsey Byron, Radison John, Smigiel Steve, Chavis Elliot
-----------------------------------------------
14 marca 1980 r. w katastrofie lotniczej na warszawskim lotnisku Okęcie zginęło 87 osób-wszyscy pasażerowie i cała załoga. Jedną z ofiar była piosenkarka Anna Jantar. Zginęło także czternastu amerykańskich bokserów.
"O godzinie 11.15 miała miejsce w Warszawie tragiczna w skutkach katastrofa lotnicza. Samolot pasażerski Polskich Linii Lotniczych +LOT+ IŁ-62 lecący z Nowego Jorku rozbił się w czasie podchodzenia do lądowania w pobliżu lotniska Okęcie" - poinformował stronie dziennik "Życie Warszawy" następnego dnia po tragedii.
"Na pokładzie znajdowało się 77 pasażerów i 10-osobowa załoga; wszyscy zginęli" - czytamy dalej. Obok zamieszczono zdjęcie wraku samolotu, nie było na nim widać jednak ani jednego ciała.
"Dotarło tam wielu fotografów, ale milicja zamknęła ich wszystkich w radiowozach i zabrała im negatywy. Tylko ja jeden dotarłem z filmem do redakcji, robiłem zdjęcia zza pazuchy, dlatego mi się udało" - powiedział Ireneusz Radkiewicz, wówczas fotograf Centralnej Agencji Fotograficznej.
W dzienniku nie podano także żadnych przyczyn wypadku, w którym zginęło m.in. 22 osoby z ekipy amatorskiej reprezentacji bokserskiej USA i 16 innych obcokrajowców.
"Przyczyną katastrofy była usterka turbiny wału silnika, który w efekcie zapalił się. Ogień przeniósł się na sąsiednie silniki. Sytuacja była beznadziejna, bo samolot podchodził do lądowania i nie dało się już nic zrobić" - powiedział jeden z pracowników LOT-u, proszący o anonimowość.
"Przejeżdżałem koło Okęcia kilka minut po tej tragedii, w radiu podano wiadomość o niej. Podjechałem na miejsce wypadku, wszędzie była krew, ludzkie szczątki, fragmenty ciał rozrzucone po drzewach" - powiedział dziennikarz Sławomir Kozłowski.
W artykule "Życia Warszawy" wytłuszczoną czcionką napisano ponadto o tragedii: "Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Rada Państwa i Rada Ministrów wyrażają głęboki żal i współczucie rodzinom ofiar katastrofy lotniczej".
Na drugiej stronie "Życie Warszawy" zamieściło listę ofiar. Tam widnieje jedyna wzmianka o Jantar: "Jantar-Kukulska Anna - Warszawa, Reymonta 21".
15 i 16 marca 1980 r. ogłoszono w stolicy dniami żałoby - odwołano wszystkie imprezy artystyczne i sportowe w Warszawie i województwie stołecznym. Wyznaczoną na 17 marca premierę polskiego filmu "Kung-Fu" przesunięto o dwa dni.
Katastrofa 1980 roku nie była jedyną na Okęciu. 9 maja 1987 r. rozbił się pod Warszawą samolot LOT-u IŁ-62M "Tadeusz Kościuszko". Lecący do Nowego Jorku samolot spadł na skraju Lasu Kabackiego 55 minut po starcie ze stołecznego lotniska. Była to największa katastrofa lotnicza w historii Polski - zginęły wszystkie 183 osoby znajdujące się na pokładzie.
Jedna z ulic warszawskiej dzielnicy Ursynów nosi imię dowódcy i pierwszego pilota maszyny tego tragicznego lotu, Zygmunta Pawlaczyka.
Fragment raportu komisji powołanej przez rząd w celu ustalenia przyczyny katastrofy:
W końcowej fazie lotu, podczas podejścia samolotu do lądowania nastąpiło zniszczenie turbiny lewego, wewnętrznego silnika na skutek niekorzystnego i przypadkowego zbiegu okoliczności i ukrytych wad materiałowo-technologicznych, które doprowadziły do przedwczesnego zmęczenia wału silnika. Częściami zniszczonej turbiny zostały uszkodzone dwa inne silniki i układy sterowania samolotem sterami wysokości i kierunku.(...).
Oficjalny komunikat podawał, iż przyczyną pęknięcia były wady materiałowe i technologiczne wału silnika nr.2. W wyniku oględzin części zniszczonego samolotu ustalono, że powodem była wada konstrukcyjno-wykonawcza wału silnika, który zawierał karb będący przyczyną spiętrzenia naprężeń i w efekcie na pęknięcie wału na skutek zmęczenia materiału.
W katastrofie zginęli m.in. Anna Jantar, amerykański etnomuzykolog Alan Merriam, 22 członków amatorskiej reprezentacji bokserskiej USA oraz szóstka młodych delegatów z warszawskich uczelni, wracająca z obrad Międzynarodowego Stowarzyszenia Studentów Nauk Ekonomicznych i Handlowych AIESEC.
Imieniem kapitana Pawła Lipowczana nazwana jest ulica na warszawskim Okęciu (dawniej Rozwojowa przy kinie Lotnik), przecznica al. Krakowskiej.
Lista ofiar [edytuj]Kapitanem samolotu był 47-letni Paweł Lipowczan, pracujący w PLL LOT od 15 lat. Załogę tworzyli:
Tadeusz Łochocki (II pilot, w PLL LOT od 14 lat)
Jan Łubniewski (mechanik pokladowy)
Konstanty Chorzewski (nawigator, w PLL LOT od 7 lat)
Stefan Wąsiewicz (radiotelegrafista, w PLL LOT od 29 lat)
Alicja Duryasz (szefowa pokładu, w PLL LOT od 17 lat)
Alicja Mormol Dudlej
Grażyna Szafarkiewicz Węglińska
Elżbieta Grabowska
Krystyna Krawczyk
Joanna Podstolska
pasażerowie polscy: Myszkiewicz Tomasz - Warta pow. sieradzki, Łęczycka Henryka - Warszawa, Sobala Krystyna - Elbląg, Szulc Henryk - Warszawa, Szerenos Mieczysław - Pisz, Repelewski Edmund - Warszawa, Rospondek Kazimierz - Katowice, Szafarkiewicz - Węglińska Grażyna - Warszawa, Podpora Jan - Warszawa, Pałka Józef - Czeszowice, Peliksza Monika - Dąbrowa Białostocka, Nowacki Julian - Tarnów, Piasecki Leon - Toruń, Pieta Stanisława - Zarzecze, Wiśniewska Zofia - Tarnów, Wardein Józefa - Kłodzko, Wesołowska Wirginia - Łeba, Witkowski Jerzy - Gdańsk, Wojciechowska Ewa - Warszawa, Wilanowski Zbigniew - Szczecin, Zadziłko Czesław - Suchowola Augustowska, Dytry Wojciech - Warszawa, Chwedoruk Andrzej - Różanka, Baranowski Janusz - Gliwice, Gajda Krzysztof - Warszawa, Flis Bolesław - Toruń, Dwojakowski Leszek - Warszawa, Janczyn Maria - Olsztyn, Gilewska Janina - Płońsk, Gac Jerzy - Warszawa-Ząbki, Kokoszczyńska Janina - Warszawa, Kosiorski Ireneusz - Warszawa, Jakimiec Wacław - Warszawa, Jantar Kukulska Anna - Warszawa, Kotula Władysława - Białka koło Tyczyna, Konopka Mirosław - Sulejówek, Niemiro Krystyna - zamieszkała w USA, Wojciechowski Edward - zamieszkały w USA, Wielińska vel Nielińska Krystyna - zamieszkała w USA
pasażerowie obcokrajowcy: Pietrowskij Andriej, Pietrowskij Wiktor, Pietrowska ?, Pietrowska ? wszyscy ZSRR, Schilling Egon NRD, Drude Hans-Georg NRD, Kurtz M. NRD, Noonan G. USA, Noonan W. USA, Merriam Alan USA, Bochniak J. (mężczyzna) USA, Sutkowska Maria USA, Pilcek vel Pilcer Victor USA, Pilcek vel Pilcer Janine USA, Misiaszek B. USA, Bieda Jakub USA,
Członkowie reprezentacji bokserskiej USA: Andersen Kelvin, Bland Joseph, Harris Walter, Johnson Tom, McCoy Andre, Palomono Paul, Payton Byron, Pimenthal George, Robinson Richard, Robies Junior, Rodriguez David, Steeples Lemuel, Stewart Jerome, Wesson Ray, Wesson Dolores, Young Lonnie, Callahan Bernard, Clayton Gary, Lindsey Byron, Radison John, Smigiel Steve, Chavis Elliot
-----------------------------------------------
14 marca 1980 r. w katastrofie lotniczej na warszawskim lotnisku Okęcie zginęło 87 osób-wszyscy pasażerowie i cała załoga. Jedną z ofiar była piosenkarka Anna Jantar. Zginęło także czternastu amerykańskich bokserów.
"O godzinie 11.15 miała miejsce w Warszawie tragiczna w skutkach katastrofa lotnicza. Samolot pasażerski Polskich Linii Lotniczych +LOT+ IŁ-62 lecący z Nowego Jorku rozbił się w czasie podchodzenia do lądowania w pobliżu lotniska Okęcie" - poinformował stronie dziennik "Życie Warszawy" następnego dnia po tragedii.
"Na pokładzie znajdowało się 77 pasażerów i 10-osobowa załoga; wszyscy zginęli" - czytamy dalej. Obok zamieszczono zdjęcie wraku samolotu, nie było na nim widać jednak ani jednego ciała.
"Dotarło tam wielu fotografów, ale milicja zamknęła ich wszystkich w radiowozach i zabrała im negatywy. Tylko ja jeden dotarłem z filmem do redakcji, robiłem zdjęcia zza pazuchy, dlatego mi się udało" - powiedział Ireneusz Radkiewicz, wówczas fotograf Centralnej Agencji Fotograficznej.
W dzienniku nie podano także żadnych przyczyn wypadku, w którym zginęło m.in. 22 osoby z ekipy amatorskiej reprezentacji bokserskiej USA i 16 innych obcokrajowców.
"Przyczyną katastrofy była usterka turbiny wału silnika, który w efekcie zapalił się. Ogień przeniósł się na sąsiednie silniki. Sytuacja była beznadziejna, bo samolot podchodził do lądowania i nie dało się już nic zrobić" - powiedział jeden z pracowników LOT-u, proszący o anonimowość.
"Przejeżdżałem koło Okęcia kilka minut po tej tragedii, w radiu podano wiadomość o niej. Podjechałem na miejsce wypadku, wszędzie była krew, ludzkie szczątki, fragmenty ciał rozrzucone po drzewach" - powiedział dziennikarz Sławomir Kozłowski.
W artykule "Życia Warszawy" wytłuszczoną czcionką napisano ponadto o tragedii: "Biuro Polityczne Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Rada Państwa i Rada Ministrów wyrażają głęboki żal i współczucie rodzinom ofiar katastrofy lotniczej".
Na drugiej stronie "Życie Warszawy" zamieściło listę ofiar. Tam widnieje jedyna wzmianka o Jantar: "Jantar-Kukulska Anna - Warszawa, Reymonta 21".
15 i 16 marca 1980 r. ogłoszono w stolicy dniami żałoby - odwołano wszystkie imprezy artystyczne i sportowe w Warszawie i województwie stołecznym. Wyznaczoną na 17 marca premierę polskiego filmu "Kung-Fu" przesunięto o dwa dni.
Katastrofa 1980 roku nie była jedyną na Okęciu. 9 maja 1987 r. rozbił się pod Warszawą samolot LOT-u IŁ-62M "Tadeusz Kościuszko". Lecący do Nowego Jorku samolot spadł na skraju Lasu Kabackiego 55 minut po starcie ze stołecznego lotniska. Była to największa katastrofa lotnicza w historii Polski - zginęły wszystkie 183 osoby znajdujące się na pokładzie.
Jedna z ulic warszawskiej dzielnicy Ursynów nosi imię dowódcy i pierwszego pilota maszyny tego tragicznego lotu, Zygmunta Pawlaczyka.
Jarosław Kaczyński prawdopodobnym kandydatem PiS na Prezydenta RP
"Rzeczpospolita": Jarosław Kaczyński to najbardziej prawdopodobny kandydat PiS w wyborach prezydenckich.
Lewica wciąż nie wie, na kogo postawić.Jak się nieoficjalnie dowiedziała gazeta, politycy Prawa i Sprawiedliwości już zastanawiają się nad wyłonieniem swego kandydata. Według ustaleń "Rz", większość posłów PiS jest zdania, by kandydatem tego ugrupowania był jego prezes, Jarosław Kaczyński. "Nie wiemy jeszcze, czy podejmie się tej misji. Jest zdruzgotany śmiercią najbliższych" - mówi gazecie jeden z czołowych polityków PiS.
Zdaniem rozmówców "Rz", jeśli Jarosław Kaczyński nie zdecyduje się startować, to kandydatem może zostać były minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Z informacji gazety wynika, że w wewnętrznych sondażach PiS robionych jeszcze przed katastrofą, Ziobro cieszył się poparciem zbliżonym do Lecha Kaczyńskiego.
Poważniejszy problem, po śmierci Jerzego Szmajdzińskiego i Jolanty Szymanek-Deresz, ma SLD. Według nieoficjalnych informacji, były prezydent Aleksander Kwaśniewski będzie namawiał Grzegorza Napieralskiego, by SLD poparł Andrzeja Olechowskiego, kandydata Stronnictwa Demokratycznego. Bowiem nakłaniany ponownie Włodzimierz Cimoszewicz zdecydowanie odmówił - czytamy dziś w publikacji "Rzeczpospolitej".
źródło: onet.pl
Zdaniem rozmówców "Rz", jeśli Jarosław Kaczyński nie zdecyduje się startować, to kandydatem może zostać były minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro. Z informacji gazety wynika, że w wewnętrznych sondażach PiS robionych jeszcze przed katastrofą, Ziobro cieszył się poparciem zbliżonym do Lecha Kaczyńskiego.
Poważniejszy problem, po śmierci Jerzego Szmajdzińskiego i Jolanty Szymanek-Deresz, ma SLD. Według nieoficjalnych informacji, były prezydent Aleksander Kwaśniewski będzie namawiał Grzegorza Napieralskiego, by SLD poparł Andrzeja Olechowskiego, kandydata Stronnictwa Demokratycznego. Bowiem nakłaniany ponownie Włodzimierz Cimoszewicz zdecydowanie odmówił - czytamy dziś w publikacji "Rzeczpospolitej".
źródło: onet.pl
Grobowiec pary prezydenckiej na Wawelu, ale nie obok Piłsudskiego
"Gazeta Wyborcza": Jednak nie obok marszałka Józefa Piłsudskiego, ale w przedsionku jego krypty spoczną Lech i Maria Kaczyńscy.
Para prezydencka zostanie pochowana na Wawelu w krypcie Piłsudskiego - podał we wtorek kard. Stanisław Dziwisz. Zaniepokoiło to rodzinę Marszałka. Zwłaszcza doniesienia, że trzeba będzie przesuwać sarkofag. Rodzina uważała też, że pochowanie tam prezydenckiej pary to próba zawłaszczenia mitu Piłsudskiego.
Krzysztof Jaraczewski, wnuk Marszałka i prezes Fundacji Rodziny Józefa Piłsudskiego, odwiedził wczoraj kardynała. Spotkania nie komentował. Źródło gazety twierdzi, że emocje nieco opadły, gdy okazało się, że grobowiec małżonków Kaczyńskich nie znajdzie się ostatecznie w tym samym pomieszczeniu co sarkofag Piłsudskiego. Grobowiec pary prezydenckiej znajdzie się w przedsionku po lewej stronie - czytamy dziś w "GW"
Krzysztof Jaraczewski, wnuk Marszałka i prezes Fundacji Rodziny Józefa Piłsudskiego, odwiedził wczoraj kardynała. Spotkania nie komentował. Źródło gazety twierdzi, że emocje nieco opadły, gdy okazało się, że grobowiec małżonków Kaczyńskich nie znajdzie się ostatecznie w tym samym pomieszczeniu co sarkofag Piłsudskiego. Grobowiec pary prezydenckiej znajdzie się w przedsionku po lewej stronie - czytamy dziś w "GW"
źródło: Onet.pl
Ostatnie przemówienie Prezydenta Kaczyńskiego
Szanowni Przedstawiciele Rodzin Katyńskich! Szanowni Państwo!
W kwietniu 1940 roku ponad 21 tysięcy polskich jeńców z obozów i więzień NKWD zostało zamordowanych. Tej zbrodni ludobójstwa dokonano z woli Stalina, na rozkaz najwyższych władz Związku Sowieckiego. Sojusz III Rzeszy i ZSRR, pakt Ribbentrop-Mołotow i agresja na Polskę 17 września 1939 roku znalazły swoją wstrząsającą kulminację w zbrodni katyńskiej. Nie tylko w lasach Katynia, także w Twerze, Charkowie i w innych, znanych i jeszcze nieznanych miejscach straceń wymordowano obywateli II Rzeczypospolitej, ludzi tworzących podstawę naszej państwowości, nieugiętych w służbie ojczyzny. W tym samym czasie rodziny pomordowanych i tysiące mieszkańców przedwojennych Kresów były zsyłane w głąb Związku Sowieckiego, gdzie ich niewypowiedziane cierpienia znaczyły drogę polskiej Golgoty Wschodu.
Najbardziej tragiczną stacją tej drogi był Katyń. Polskich oficerów, duchownych, urzędników, policjantów, funkcjonariuszy straży granicznej i służby więziennej zgładzono bez procesów i wyroków. Byli ofiarami niewypowiedzianej wojny. Zostali zamordowani z pogwałceniem praw i konwencji cywilizowanego świata. Zdeptano ich godność jako żołnierzy, Polaków i ludzi. Doły śmierci na zawsze miały ukryć ciała pomordowanych i prawdę o zbrodni. Świat miał się nigdy nie dowiedzieć. Rodzinom ofiar odebrano prawo do publicznej żałoby, do opłakania i godnego upamiętnienia najbliższych. Ziemia przykryła ślady zbrodni, a kłamstwo miało wymazać ją z ludzkiej pamięci.
Ukrywanie prawdy o Katyniu – efekt decyzji tych, którzy do zbrodni doprowadzili – stało się jednym z fundamentów polityki komunistów w powojennej Polsce: założycielskim kłamstwem PRL. Był to czas, kiedy za pamięć i prawdę o Katyniu płaciło się wysoką cenę. Jednak bliscy pomordowanych i inni, odważni ludzie trwali wiernie przy tej pamięci, bronili jej i przekazywali kolejnym pokoleniom Polaków. Przenieśli ją przez czas komunistycznych rządów i powierzyli rodakom wolnej, niepodległej Polsce. Dlatego im wszystkim, a zwłaszcza Rodzinom Katyńskim, jesteśmy winni szacunek i wdzięczność. W imieniu Rzeczypospolitej składam najgłębsze podziękowanie za to, że broniąc pamięci o swoich bliskich, ocaliliście Państwo jakże ważny wymiar naszej polskiej świadomości i tożsamości.
Katyń stał się bolesną raną polskiej historii, ale także na długie dziesięciolecia zatruł relacje między Polakami i Rosjanami. Sprawmy, by katyńska rana mogła się wreszcie w pełni zagoić i zabliźnić. Jesteśmy już na tej drodze. My, Polacy, doceniamy działania Rosjan z ostatnich lat. Tą drogą, która zbliża nasze narody, powinniśmy iść dalej, nie zatrzymując się na niej ani nie cofając.
Wszystkie okoliczności zbrodni katyńskiej muszą zostać do końca zbadane i wyjaśnione. Ważne jest, by została potwierdzona prawnie niewinność ofiar, by ujawnione zostały wszystkie dokumenty dotyczące tej zbrodni. Aby kłamstwo katyńskie zniknęło na zawsze z przestrzeni publicznej. Domagamy się tych działań przede wszystkim ze względu na pamięć ofiar i szacunek dla cierpienia ich rodzin. Ale domagamy się ich także w imię wspólnych wartości, które muszą tworzyć fundament zaufania i partnerstwa pomiędzy sąsiednimi narodami w całej Europie.
Oddajmy wspólnie hołd pomordowanym i pomódlmy się nad ich głowami. Chwała bohaterom! Cześć Ich pamięci!
Przemówienie to prezydent RP Lech Kaczyński miał wygłosić 10 kwietnia 2010 roku na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu podczas uroczystości w 70. rocznicę zbrodni katyńskiej
W kwietniu 1940 roku ponad 21 tysięcy polskich jeńców z obozów i więzień NKWD zostało zamordowanych. Tej zbrodni ludobójstwa dokonano z woli Stalina, na rozkaz najwyższych władz Związku Sowieckiego. Sojusz III Rzeszy i ZSRR, pakt Ribbentrop-Mołotow i agresja na Polskę 17 września 1939 roku znalazły swoją wstrząsającą kulminację w zbrodni katyńskiej. Nie tylko w lasach Katynia, także w Twerze, Charkowie i w innych, znanych i jeszcze nieznanych miejscach straceń wymordowano obywateli II Rzeczypospolitej, ludzi tworzących podstawę naszej państwowości, nieugiętych w służbie ojczyzny. W tym samym czasie rodziny pomordowanych i tysiące mieszkańców przedwojennych Kresów były zsyłane w głąb Związku Sowieckiego, gdzie ich niewypowiedziane cierpienia znaczyły drogę polskiej Golgoty Wschodu.
Najbardziej tragiczną stacją tej drogi był Katyń. Polskich oficerów, duchownych, urzędników, policjantów, funkcjonariuszy straży granicznej i służby więziennej zgładzono bez procesów i wyroków. Byli ofiarami niewypowiedzianej wojny. Zostali zamordowani z pogwałceniem praw i konwencji cywilizowanego świata. Zdeptano ich godność jako żołnierzy, Polaków i ludzi. Doły śmierci na zawsze miały ukryć ciała pomordowanych i prawdę o zbrodni. Świat miał się nigdy nie dowiedzieć. Rodzinom ofiar odebrano prawo do publicznej żałoby, do opłakania i godnego upamiętnienia najbliższych. Ziemia przykryła ślady zbrodni, a kłamstwo miało wymazać ją z ludzkiej pamięci.
Ukrywanie prawdy o Katyniu – efekt decyzji tych, którzy do zbrodni doprowadzili – stało się jednym z fundamentów polityki komunistów w powojennej Polsce: założycielskim kłamstwem PRL. Był to czas, kiedy za pamięć i prawdę o Katyniu płaciło się wysoką cenę. Jednak bliscy pomordowanych i inni, odważni ludzie trwali wiernie przy tej pamięci, bronili jej i przekazywali kolejnym pokoleniom Polaków. Przenieśli ją przez czas komunistycznych rządów i powierzyli rodakom wolnej, niepodległej Polsce. Dlatego im wszystkim, a zwłaszcza Rodzinom Katyńskim, jesteśmy winni szacunek i wdzięczność. W imieniu Rzeczypospolitej składam najgłębsze podziękowanie za to, że broniąc pamięci o swoich bliskich, ocaliliście Państwo jakże ważny wymiar naszej polskiej świadomości i tożsamości.
Katyń stał się bolesną raną polskiej historii, ale także na długie dziesięciolecia zatruł relacje między Polakami i Rosjanami. Sprawmy, by katyńska rana mogła się wreszcie w pełni zagoić i zabliźnić. Jesteśmy już na tej drodze. My, Polacy, doceniamy działania Rosjan z ostatnich lat. Tą drogą, która zbliża nasze narody, powinniśmy iść dalej, nie zatrzymując się na niej ani nie cofając.
Wszystkie okoliczności zbrodni katyńskiej muszą zostać do końca zbadane i wyjaśnione. Ważne jest, by została potwierdzona prawnie niewinność ofiar, by ujawnione zostały wszystkie dokumenty dotyczące tej zbrodni. Aby kłamstwo katyńskie zniknęło na zawsze z przestrzeni publicznej. Domagamy się tych działań przede wszystkim ze względu na pamięć ofiar i szacunek dla cierpienia ich rodzin. Ale domagamy się ich także w imię wspólnych wartości, które muszą tworzyć fundament zaufania i partnerstwa pomiędzy sąsiednimi narodami w całej Europie.
Oddajmy wspólnie hołd pomordowanym i pomódlmy się nad ich głowami. Chwała bohaterom! Cześć Ich pamięci!
Przemówienie to prezydent RP Lech Kaczyński miał wygłosić 10 kwietnia 2010 roku na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu podczas uroczystości w 70. rocznicę zbrodni katyńskiej
Rosjanie wywożą szczątki Tu-154
Pracownicy rosyjskiego ministerstwa ds. nadzwyczajnych ładują szczątki samolotu TU 154. Szczątki zostaną dokładnie zbadane.
Rosyjski wicepremier Siergiej Iwanow poinformował na posiedzeniu komisji rządowej z udziałem minister zdrowia Ewy Kopacz, iż ustalono, że na pokładzie prezydenckiego samolotu nie doszło ani do wybuchu, ani do pożaru, a silniki pracowały do końca.
Rosyjski wicepremier Siergiej Iwanow poinformował na posiedzeniu komisji rządowej z udziałem minister zdrowia Ewy Kopacz, iż ustalono, że na pokładzie prezydenckiego samolotu nie doszło ani do wybuchu, ani do pożaru, a silniki pracowały do końca.
źródło: www.wp.pl
Przedłużono żałobę narodową
Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski zdecydował o przedłużeniu żałoby narodowej po katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem do niedzieli do północy - poinformował rzecznik marszałka Jerzy Smoliński.
Ciało prezydenta Lecha Kaczyńskiego zostało sprowadzone do kraju w niedzielę. We wtorek do Polski sprowadzono trumnę ze zwłokami prezydentowej Kaczyńskiej. Trumny od wtorku wystawione są w Pałacu Prezydenckim, gdzie tysiące osób oddaje hołd zmarłej tragicznie parze prezydenckiej.
W środę po południu do kraju sprowadzone mają zostać trumny z ciałami 30 ofiar katastrofy. W czwartek do kraju powróci ciało ostatniego prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego.
W sobotę w Warszawie zaplanowane są państwowe uroczystości żałobne w Warszawie, a w niedzielę pogrzeb pary prezydenckiej w Krakowie.
W czasie żałoby narodowej flagi państwowe na gmachach publicznych zostają opuszczone do połowy masztu i przepasane kirem. Na czas trwania żałoby odwoływane są imprezy masowe, rozrywkowe, koncerty i imprezy sportowe.
Ciało prezydenta Lecha Kaczyńskiego zostało sprowadzone do kraju w niedzielę. We wtorek do Polski sprowadzono trumnę ze zwłokami prezydentowej Kaczyńskiej. Trumny od wtorku wystawione są w Pałacu Prezydenckim, gdzie tysiące osób oddaje hołd zmarłej tragicznie parze prezydenckiej.
W środę po południu do kraju sprowadzone mają zostać trumny z ciałami 30 ofiar katastrofy. W czwartek do kraju powróci ciało ostatniego prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego.
W sobotę w Warszawie zaplanowane są państwowe uroczystości żałobne w Warszawie, a w niedzielę pogrzeb pary prezydenckiej w Krakowie.
W czasie żałoby narodowej flagi państwowe na gmachach publicznych zostają opuszczone do połowy masztu i przepasane kirem. Na czas trwania żałoby odwoływane są imprezy masowe, rozrywkowe, koncerty i imprezy sportowe.
KSIĘGA KONDOLENCYJNA
WPISZMY WYRAZY ŻAŁOBY DLA RODZIN KTÓRYCH BLISCY ZGINĘLI W KATASTROFIE POD SMOLEŃSKIEM
Kardynał Dziwisz potwierdził miejsce i czas pogrzebu Prezydenta
Kardynał Stanisław Dziwisz powiedział dziennikarzom, że pogrzeb pary prezydenckiej na Wawelu byłby zaszczytem dla Krakowa i Krakowian. Zapowiedział, że jeszcze we wtorek znana będzie ostateczna decyzja, która należy do rodziny. - Kraków jest otwarty, ja jako biskup i stróż Katedry jestem otwarty. Niewątpliwie pogrzeb pary prezydenckiej na Wawelu byłby zaszczytem dla Krakowa i Kraków tak przyjąłby decyzję rodziny - powiedział metropolita krakowski.
Kardynał Dziwisz powiedział, że sprawa pochówku pary prezydenckiej na Wawelu nie jest ostatecznie przesądzona. Dodał, że rozmowy w tej sprawie były prowadzone z rodziną, m.in. z Jarosławem Kaczyńskim. Jak informuje gazeta.pl, prezes PiS poprosił jeszcze o czas do namysłu.
Metropolita podkreślił, że zwróciło się do niego o to także wiele instytucji i środowisk, podnosząc, że Lech Kaczyński zginął w służbie Polsce. - Ostateczna decyzja zależy od rodziny i znana będzie jeszcze dzisiaj - podsumował kard. Dziwisz.
Wcześniej wojewoda małopolski Stanisław Kracik powiedział dziennikarzom, że pogrzeb pary prezydenckiej Lecha i Marii Kaczyńskich odbędzie się na Wawelu w niedzielę o godz. 14.
żródło: www.onet.pl
Kardynał Dziwisz powiedział, że sprawa pochówku pary prezydenckiej na Wawelu nie jest ostatecznie przesądzona. Dodał, że rozmowy w tej sprawie były prowadzone z rodziną, m.in. z Jarosławem Kaczyńskim. Jak informuje gazeta.pl, prezes PiS poprosił jeszcze o czas do namysłu.
Metropolita podkreślił, że zwróciło się do niego o to także wiele instytucji i środowisk, podnosząc, że Lech Kaczyński zginął w służbie Polsce. - Ostateczna decyzja zależy od rodziny i znana będzie jeszcze dzisiaj - podsumował kard. Dziwisz.
Wcześniej wojewoda małopolski Stanisław Kracik powiedział dziennikarzom, że pogrzeb pary prezydenckiej Lecha i Marii Kaczyńskich odbędzie się na Wawelu w niedzielę o godz. 14.
żródło: www.onet.pl
Samolot Tu-154
Tu-154, oznaczenie NATO Careless – pasażerski samolot średniego zasięgu, produkcji radzieckiej, zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa.
Samoloty te używane były przez linie lotnicze byłego ZSRR, Bułgarii, Kuby, Polski, Rumunii, Węgier, KRL-D i Syrii. Samoloty Tu-154 zostały wycofane z PLL LOT, jednak dwie maszyny typu Tu-154M Lux znajdowały się na wyposażeniu 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego jako samoloty do przewozu władz państwowych.
Historia
W połowie lat sześćdziesiątych XX w. zdecydowano o zastąpieniu latających w barwach Aerofłotu odrzutowych Tu-104 oraz turbośmigłowych An-10, An-12 i Ił-18 nową konstrukcją, zdolną do korzystania z dotychczasowej infrastruktury. Zgodnie z panującymi wówczas tendencjami, zdecydowano się na układ trzysilnikowy z silnikami w końcu samolotu, z wlotem powietrza do trzeciego silnika przy nasadzie statecznika pionowego. Aby umożliwić korzystanie z lotnisk o słabszej nawierzchni zdecydowano się na podwozie z dwiema sześciokołowymi goleniami pod skrzydłami (oraz jedną dwukołową golenią pod przednią częścią kadłuba), obniżając tym samym nacisk kół na podłoże.
Oblot prototypu nowego samolotu pasażerskiego odbył się 4 października 1968. W 1972 do służby weszły pierwsze maszyny tego typu. W 1973 oblatano natomiast Tu-154A, a w 1975 wszedł on do produkcji. W wersji tej zastosowano takie same silniki jak w samolotach Ił-62. Od 1977 produkowany był Tu-154B, z francuską awioniką, mieszczący maksymalnie 180 osób. W 1981, na zamówienie PLL LOT[1] powstał prototyp Tu-154M przemianowany w 1982 na Tu-164, później jednak powrócono do pierwotnego oznaczenia. Pierwsze samoloty Tu-154M opuściły fabrykę w 1984 roku. Wyposażone były w silniki podobne do stosowanych w samolotach Ił-62M z odwracaczami ciągu typu klapowego i obniżonym ciągu (dzięki czemu możliwe stało się przedłużenie resursów silnika).
Samoloty Tu-154M w polskich barwach
14 samolotów tej serii PLL LOT nabył w 1986 roku. Po 1989 roku, po zmianie polityki flotowej na prozachodnią, rozpoczęto wycofywanie tej serii. W 1993 roku odbył się ostatni lot rejsowy a ostatni lot czarterowy w barwach narodowego przewoźnika miał miejsce w 1996 roku. Dwa samoloty tej serii były używane przez najwyższe władze państwowe, samolot z numerem 101 został wcielony w 1990 roku. Cztery lata później został wcielony samolot z numerem bocznym 102 (rok produkcji - 1990), latający wcześniej w barwach PLL LOT.
10 kwietnia 2010 roku podchodzący do lądowania Tu-154M nr 101 z wysokimi rangą przedstawicielami polskich władz, na czele z prezydentem Lechem Kaczyńskim, rozbił się w pobliżu lotniska wojskowego w Smoleńsku.
Katastrofy
3 lipca 2001: 145 osób zginęło, kiedy samolot linii Vladivostok Avia rozbił się w Irkucku na Syberii.
4 października 2001: Tu-154 w drodze z Tel Awiwu do Nowosybirska w Rosji eksplodował nad Morzem
Czarnym. 78 osób zginęło. Późniejsze informacje wskazywały, że samolot został trafiony rakietą podczas ćwiczeń ukraińskiego wojska na morzu.
12 lutego 2002: Samolot linii Iran Airtour z 119 osobami na pokładzie rozbił się w pobliżuChorramabadu w Iranie. Wszyscy zginęli.
1 lipca 2002: Tu-154 linii BAL Bashkirian Airlines lecący z Barcelony zderzył się nad Überlingen z samolotem dostawczym. 71 osób z zginęło, 52 z nich to dzieci.
24 sierpnia 2004: Samolot w posiadaniu linii S7 Airlines rozbił się w drodze do Soczi nad Morzem Czarnym. Na pokładzie znajdowało się 46 osób, wszyscy zginęli.
22 sierpnia 2006: Samolot z rosyjskich linii Pulkovo Airlines z 170 osobami na pokładzie rozbił się podczas burzy nad Ukrainą. Wszyscy zginęli.
1 września 2006: Tu-154 lądujący w Meszhedzie, w Iranie wpadł w poślizg i rozbił się na pasie startowym. 80 osób ze 147 zginęło.
15 lipca 2009: Samolot linii Caspian Airlines lecący z Teheranu do Armenii rozbił sięwkrótce po starcie. Zginęło 168 osób.
10 kwietnia 2010: Polski samolot wraz z delegacją, parą prezydencką i najważniejszymi osobami w państwie rozbił się w pobliżu lotniska Smoleńsk-Siewiernyj w Rosji. Zginęło 96 osób.
Samoloty te używane były przez linie lotnicze byłego ZSRR, Bułgarii, Kuby, Polski, Rumunii, Węgier, KRL-D i Syrii. Samoloty Tu-154 zostały wycofane z PLL LOT, jednak dwie maszyny typu Tu-154M Lux znajdowały się na wyposażeniu 36 Specjalnego Pułku Lotnictwa Transportowego jako samoloty do przewozu władz państwowych.
Historia
W połowie lat sześćdziesiątych XX w. zdecydowano o zastąpieniu latających w barwach Aerofłotu odrzutowych Tu-104 oraz turbośmigłowych An-10, An-12 i Ił-18 nową konstrukcją, zdolną do korzystania z dotychczasowej infrastruktury. Zgodnie z panującymi wówczas tendencjami, zdecydowano się na układ trzysilnikowy z silnikami w końcu samolotu, z wlotem powietrza do trzeciego silnika przy nasadzie statecznika pionowego. Aby umożliwić korzystanie z lotnisk o słabszej nawierzchni zdecydowano się na podwozie z dwiema sześciokołowymi goleniami pod skrzydłami (oraz jedną dwukołową golenią pod przednią częścią kadłuba), obniżając tym samym nacisk kół na podłoże.
Oblot prototypu nowego samolotu pasażerskiego odbył się 4 października 1968. W 1972 do służby weszły pierwsze maszyny tego typu. W 1973 oblatano natomiast Tu-154A, a w 1975 wszedł on do produkcji. W wersji tej zastosowano takie same silniki jak w samolotach Ił-62. Od 1977 produkowany był Tu-154B, z francuską awioniką, mieszczący maksymalnie 180 osób. W 1981, na zamówienie PLL LOT[1] powstał prototyp Tu-154M przemianowany w 1982 na Tu-164, później jednak powrócono do pierwotnego oznaczenia. Pierwsze samoloty Tu-154M opuściły fabrykę w 1984 roku. Wyposażone były w silniki podobne do stosowanych w samolotach Ił-62M z odwracaczami ciągu typu klapowego i obniżonym ciągu (dzięki czemu możliwe stało się przedłużenie resursów silnika).
Samoloty Tu-154M w polskich barwach
14 samolotów tej serii PLL LOT nabył w 1986 roku. Po 1989 roku, po zmianie polityki flotowej na prozachodnią, rozpoczęto wycofywanie tej serii. W 1993 roku odbył się ostatni lot rejsowy a ostatni lot czarterowy w barwach narodowego przewoźnika miał miejsce w 1996 roku. Dwa samoloty tej serii były używane przez najwyższe władze państwowe, samolot z numerem 101 został wcielony w 1990 roku. Cztery lata później został wcielony samolot z numerem bocznym 102 (rok produkcji - 1990), latający wcześniej w barwach PLL LOT.
10 kwietnia 2010 roku podchodzący do lądowania Tu-154M nr 101 z wysokimi rangą przedstawicielami polskich władz, na czele z prezydentem Lechem Kaczyńskim, rozbił się w pobliżu lotniska wojskowego w Smoleńsku.
Katastrofy
3 lipca 2001: 145 osób zginęło, kiedy samolot linii Vladivostok Avia rozbił się w Irkucku na Syberii.
4 października 2001: Tu-154 w drodze z Tel Awiwu do Nowosybirska w Rosji eksplodował nad Morzem
Czarnym. 78 osób zginęło. Późniejsze informacje wskazywały, że samolot został trafiony rakietą podczas ćwiczeń ukraińskiego wojska na morzu.
12 lutego 2002: Samolot linii Iran Airtour z 119 osobami na pokładzie rozbił się w pobliżuChorramabadu w Iranie. Wszyscy zginęli.
1 lipca 2002: Tu-154 linii BAL Bashkirian Airlines lecący z Barcelony zderzył się nad Überlingen z samolotem dostawczym. 71 osób z zginęło, 52 z nich to dzieci.
24 sierpnia 2004: Samolot w posiadaniu linii S7 Airlines rozbił się w drodze do Soczi nad Morzem Czarnym. Na pokładzie znajdowało się 46 osób, wszyscy zginęli.
22 sierpnia 2006: Samolot z rosyjskich linii Pulkovo Airlines z 170 osobami na pokładzie rozbił się podczas burzy nad Ukrainą. Wszyscy zginęli.
1 września 2006: Tu-154 lądujący w Meszhedzie, w Iranie wpadł w poślizg i rozbił się na pasie startowym. 80 osób ze 147 zginęło.
15 lipca 2009: Samolot linii Caspian Airlines lecący z Teheranu do Armenii rozbił sięwkrótce po starcie. Zginęło 168 osób.
10 kwietnia 2010: Polski samolot wraz z delegacją, parą prezydencką i najważniejszymi osobami w państwie rozbił się w pobliżu lotniska Smoleńsk-Siewiernyj w Rosji. Zginęło 96 osób.
Czy powinniśmy pochować Prezydenta Kaczyńskiego na Wawelu?
Czy powinniśmy pochować Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego na Wawelu?
Wpisz swoją opinię w poniższym formularzu:
Wpisz swoją opinię w poniższym formularzu:
Pogrzeb pary prezydenckiej na Wawelu odbędzie się o godz. 14
- Pogrzeb pary prezydenckiej Lecha i Marii Kaczyńskich odbędzie się na Wawelu w niedzielę o godz. 14.00 - potwierdził dziennikarzom wojewoda małopolski Stanisław Kracik.
Para prezydencka.
(Fot. www.prezydent.pl)
Powołał się przy tym na informacje od komendanta wojewódzkiego policji. Informację potwierdził
także prezydent Krakowa Jacek Majchrowski.
Kracik powiedział, że dzisiaj o godz. 19.00 odbędzie się spotkanie w sprawie uroczystości.
W krakowskim magistracie poinformowano PAP, że pierwsze spotkania organizacyjne już trwają.
"Mamy bardzo wiele zadań przed sobą, szczególnie, że przyjadą głowy państw i premierzy, którzy będą
na sobotniej uroczystości w Warszawie" - powiedział Kracik.
także prezydent Krakowa Jacek Majchrowski.
Kracik powiedział, że dzisiaj o godz. 19.00 odbędzie się spotkanie w sprawie uroczystości.
W krakowskim magistracie poinformowano PAP, że pierwsze spotkania organizacyjne już trwają.
"Mamy bardzo wiele zadań przed sobą, szczególnie, że przyjadą głowy państw i premierzy, którzy będą
na sobotniej uroczystości w Warszawie" - powiedział Kracik.
Katastrofa w Smoleńsku: Sobota - minuta po minucie
Katastrofa w Smoleńsku: Sobota - minuta po minucie
7.23 – Prezydencki samolot TU-154 startuje z lotniska w Warszawie
8.56 – Przy czwartej próbie podejścia do lądowania samolot rozbija się. Staje w płomieniach. Na liście pasażerów jest m.in. para prezydencka, wicemarszałkowie Sejmu Krzysztof Putra i Jerzy Szmajdziński, ministrowie Kancelarii Prezydenta, całe dowództwo polskiego wojska, prezes Narodowego Banku Polskiego, Rzecznik Praw Obywatelskich, prezes Instytutu Pamięci Narodowej
9.23 – Agencja Reuters informuje: Rozbił się samolot z prezydentem Polski Lechem Kaczyńskim
9.25 – Polska Agencja Prasowa potwierdza informację o katastrofie prezydenckiego samolotu, powołując się na Ministerstwo Spraw Zagranicznych
9.36 – Ekipy ratownicze gaszą płonącego prezydenckiego Tupolewa, próbują wydobywać pasażerów
9.41 – 87 osób zginęło w katastrofie prezydenckiego Tupolewa – podaje rosyjskie ministerstwo do spraw sytuacji nadzwyczajnych. Później pojawiają się informacje o 132 zabitych; w końcu rosyjski minister podaje ostateczną liczbę ofiar – 96 razem z członkami załogi
9.55 – Nikt nie przeżył katastrofy prezydenckiego samolotu – informuje gubernator obwodu smoleńskiego
10.03 – Rosyjska prokuratura podaje, że polski prezydencki samolot T-154 rozbił się w gęstej mgle
10.08 – W Katyniu, w miejscu, gdzie miał przybyć prezydent Lech Kaczyński, trwa msza żałobna w
intencji ofiar katastrofy
10.09 – Premier Donald Tusk, w trybie natychmiastowym na godzinę 13 zwołuje nadzwyczajne posiedzenie rządu. Premier rządowym śmigłowcem wraca z Trójmiasta do Warszawy
10.15 – Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew powołuje specjalną komisję do zbadania przyczyn katastrofy. Będzie jej przewodniczył premier Rosji Władimir Putin
10.32 – Wszystko wskazuje na to, że prezydencka para nie żyje – informuje Piotr Paszkowski, rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych
10.55 – Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rosji potwierdza: nikt nie przeżył katastrofy
11.26 – To "tragiczne godziny” dla sąsiedniego narodu – oświadczył minister spraw zagranicznych Niemiec Guido Westerwelle.
11.40 – Napływają kondolencje z całego świata
11.57 – Kanclerz Niemiec Angela Merkel mówi, że jest "do głębi wstrząśnięta” katastrofą polskiego samolotu specjalnego oraz śmiercią prezydenta Lecha Kaczyńskiego
12.00 – Rozbrzmiewa Dzwon Zygmunta w Krakowie
12.03 – Na cmentarzu wojskowym w Katyniu kończy się msza święta w intencji ofiar katastrofy prezydenckiego samolotu.
12.36 – Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew i premier Władimir Putin przesyłają kondolencje w związku z katastrofą lotniczą
12.46 – Załoga samolotu była informowana przez białoruskich kontrolerów lotu o niesprzyjających warunkach pogodowych i otrzymała propozycję, by wylądować w Moskwie albo w Mińsku - informuje agencja ITAR-TASS
12.53 – Mieszkańcy Moskwy składają kwiaty pod Ambasadą Polski
12.57 – W związku ze śmiercią szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i dowódców rodzajów sił zbrojnych dowództwo nad armią przejmują ich pierwsi zastępcy
13.03 – Premier Donald Tusk rozmawia z prezydentem Rosji Dmitrijem Miedwiediewem i premierem Władimirem Putinem.
13.15 – Znaleziono czarną skrzynkę samolotu
13.32 – W całym kraju zapowiadane są msze żałobne w intencji ofiar katastrofy
13.40 – Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski ogłasza tygodniową żałobę narodową
14.01 – Prymas Polski: Katastrofa w Smoleńsku jest dopełnieniem strasznych ofiar wojny
14.20 – Przewodniczący Komisji Europejskiej Jose Barroso składa kondolencje Polsce z powodu tragicznej śmierci prezydenta
14.20 – Premier Tusk: Takiego dramatu współczesny świat nie widział, państwo polskie musi funkcjonować i będzie funkcjonować
14.46 – Papież wyraża głęboki ból po śmierci prezydenta Kaczyńskiego
15.00 – Na lotnisko w Smoleńsku trafiają pierwsze dwie trumny
15.06 – Barrack Obama składa kondolencje na ręce premiera Tuska
15.48 – Prezydent Miedwiediew ogłasza żałobę narodową w Rosji 12 kwietnia
15.50 – Rozpoczęło się wydobywanie ciał z wraku samolotu
15.54 – Ciało prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego zostało znalezione na miejscu katastrofy - podaje francuska agencja
15.59 – Znaleziono drugą czarną skrzynkę Tupolewa. Minister do spraw nadzwyczajnych Rosji poinformował że ofiar jest 97. Ciała będą przewożone do Moskwy
16.33 – Prezydent Rosji wygłasza odezwę do narodu polskiego. "Obiecuję, że wszystkie okoliczności tej tragedii będą wyjaśnione w ścisłej współpracy ze stroną polską” – mówi
16.40 – o 20.30 nadzwyczajne orędzie ma wygłosić w telewizji marszałek Sejmu Bronisław Komorowski
16.47 – Prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński leci samolotem do Smoleńska na miejsce katastrofy
17.16 – Ze względu na katastrofę lotniczą w niedzielę centra handlowe i hipermarkety w całej Polsce będą zamknięte
17.17 – Załoga samolotu, którym podróżowała polska delegacja z prezydentem Lechem Kaczyńskim na czele, kilkakrotnie nie wykonała poleceń kontrolera lotów na lotnisku w Smoleńsku. Taką informację przekazuje zastępca szefa sztabu rosyjskich sił powietrznych generał Aleksandr Aloszyn
17.20 – Brytyjska królowa Elżbieta II wyraża głęboki smutek po śmierci prezydenta Lecha. Kondolencje składa też książę Karol, brytyjski premier i władze Irlandii
17.31 – Flagi Unii Europejskiej przed Komisją Europejską opuszczone do połowy masztu
17.45 – Premier Donald Tusk leci do Smoleńska
18.00 – W wielu miastach rozpoczęły się msze w intencji ofiar katastrofy
20.30 – Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski wygłasza orędzie do narodu. Informuje, że w ciągu 2 tygodni ogłosi datę wyborów prezydenckich.
8.56 – Przy czwartej próbie podejścia do lądowania samolot rozbija się. Staje w płomieniach. Na liście pasażerów jest m.in. para prezydencka, wicemarszałkowie Sejmu Krzysztof Putra i Jerzy Szmajdziński, ministrowie Kancelarii Prezydenta, całe dowództwo polskiego wojska, prezes Narodowego Banku Polskiego, Rzecznik Praw Obywatelskich, prezes Instytutu Pamięci Narodowej
9.23 – Agencja Reuters informuje: Rozbił się samolot z prezydentem Polski Lechem Kaczyńskim
9.25 – Polska Agencja Prasowa potwierdza informację o katastrofie prezydenckiego samolotu, powołując się na Ministerstwo Spraw Zagranicznych
9.36 – Ekipy ratownicze gaszą płonącego prezydenckiego Tupolewa, próbują wydobywać pasażerów
9.41 – 87 osób zginęło w katastrofie prezydenckiego Tupolewa – podaje rosyjskie ministerstwo do spraw sytuacji nadzwyczajnych. Później pojawiają się informacje o 132 zabitych; w końcu rosyjski minister podaje ostateczną liczbę ofiar – 96 razem z członkami załogi
9.55 – Nikt nie przeżył katastrofy prezydenckiego samolotu – informuje gubernator obwodu smoleńskiego
10.03 – Rosyjska prokuratura podaje, że polski prezydencki samolot T-154 rozbił się w gęstej mgle
10.08 – W Katyniu, w miejscu, gdzie miał przybyć prezydent Lech Kaczyński, trwa msza żałobna w
intencji ofiar katastrofy
10.09 – Premier Donald Tusk, w trybie natychmiastowym na godzinę 13 zwołuje nadzwyczajne posiedzenie rządu. Premier rządowym śmigłowcem wraca z Trójmiasta do Warszawy
10.15 – Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew powołuje specjalną komisję do zbadania przyczyn katastrofy. Będzie jej przewodniczył premier Rosji Władimir Putin
10.32 – Wszystko wskazuje na to, że prezydencka para nie żyje – informuje Piotr Paszkowski, rzecznik Ministerstwa Spraw Zagranicznych
10.55 – Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rosji potwierdza: nikt nie przeżył katastrofy
11.26 – To "tragiczne godziny” dla sąsiedniego narodu – oświadczył minister spraw zagranicznych Niemiec Guido Westerwelle.
11.40 – Napływają kondolencje z całego świata
11.57 – Kanclerz Niemiec Angela Merkel mówi, że jest "do głębi wstrząśnięta” katastrofą polskiego samolotu specjalnego oraz śmiercią prezydenta Lecha Kaczyńskiego
12.00 – Rozbrzmiewa Dzwon Zygmunta w Krakowie
12.03 – Na cmentarzu wojskowym w Katyniu kończy się msza święta w intencji ofiar katastrofy prezydenckiego samolotu.
12.36 – Prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew i premier Władimir Putin przesyłają kondolencje w związku z katastrofą lotniczą
12.46 – Załoga samolotu była informowana przez białoruskich kontrolerów lotu o niesprzyjających warunkach pogodowych i otrzymała propozycję, by wylądować w Moskwie albo w Mińsku - informuje agencja ITAR-TASS
12.53 – Mieszkańcy Moskwy składają kwiaty pod Ambasadą Polski
12.57 – W związku ze śmiercią szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i dowódców rodzajów sił zbrojnych dowództwo nad armią przejmują ich pierwsi zastępcy
13.03 – Premier Donald Tusk rozmawia z prezydentem Rosji Dmitrijem Miedwiediewem i premierem Władimirem Putinem.
13.15 – Znaleziono czarną skrzynkę samolotu
13.32 – W całym kraju zapowiadane są msze żałobne w intencji ofiar katastrofy
13.40 – Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski ogłasza tygodniową żałobę narodową
14.01 – Prymas Polski: Katastrofa w Smoleńsku jest dopełnieniem strasznych ofiar wojny
14.20 – Przewodniczący Komisji Europejskiej Jose Barroso składa kondolencje Polsce z powodu tragicznej śmierci prezydenta
14.20 – Premier Tusk: Takiego dramatu współczesny świat nie widział, państwo polskie musi funkcjonować i będzie funkcjonować
14.46 – Papież wyraża głęboki ból po śmierci prezydenta Kaczyńskiego
15.00 – Na lotnisko w Smoleńsku trafiają pierwsze dwie trumny
15.06 – Barrack Obama składa kondolencje na ręce premiera Tuska
15.48 – Prezydent Miedwiediew ogłasza żałobę narodową w Rosji 12 kwietnia
15.50 – Rozpoczęło się wydobywanie ciał z wraku samolotu
15.54 – Ciało prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego zostało znalezione na miejscu katastrofy - podaje francuska agencja
15.59 – Znaleziono drugą czarną skrzynkę Tupolewa. Minister do spraw nadzwyczajnych Rosji poinformował że ofiar jest 97. Ciała będą przewożone do Moskwy
16.33 – Prezydent Rosji wygłasza odezwę do narodu polskiego. "Obiecuję, że wszystkie okoliczności tej tragedii będą wyjaśnione w ścisłej współpracy ze stroną polską” – mówi
16.40 – o 20.30 nadzwyczajne orędzie ma wygłosić w telewizji marszałek Sejmu Bronisław Komorowski
16.47 – Prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński leci samolotem do Smoleńska na miejsce katastrofy
17.16 – Ze względu na katastrofę lotniczą w niedzielę centra handlowe i hipermarkety w całej Polsce będą zamknięte
17.17 – Załoga samolotu, którym podróżowała polska delegacja z prezydentem Lechem Kaczyńskim na czele, kilkakrotnie nie wykonała poleceń kontrolera lotów na lotnisku w Smoleńsku. Taką informację przekazuje zastępca szefa sztabu rosyjskich sił powietrznych generał Aleksandr Aloszyn
17.20 – Brytyjska królowa Elżbieta II wyraża głęboki smutek po śmierci prezydenta Lecha. Kondolencje składa też książę Karol, brytyjski premier i władze Irlandii
17.31 – Flagi Unii Europejskiej przed Komisją Europejską opuszczone do połowy masztu
17.45 – Premier Donald Tusk leci do Smoleńska
18.00 – W wielu miastach rozpoczęły się msze w intencji ofiar katastrofy
20.30 – Marszałek Sejmu Bronisław Komorowski wygłasza orędzie do narodu. Informuje, że w ciągu 2 tygodni ogłosi datę wyborów prezydenckich.
Lista ofiar katastrofy w Smoleńsku
Zginęli w katastrofie samolotu pod Smoleńskiem:
1. Lech Kaczyński, Prezydent RP
Urodził się 18 czerwca 1949 roku w Warszawie. Był prezydentem Rzeczypospolitej od 2005 roku. Wcześniej był między innymi prezydentem Warszawy, szefem Najwyższej Izby Kontroli, ministrem sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka.
Lech Kaczyński był współzałożycielem partii Prawo i Sprawiedliwość i jej pierwszym prezesem. Był także senatorem I kadencji oraz poseł na Sejm I i IV kadencji. Brat prezesa Prawa i Sprawiedliwości Jarosława Kaczyńskiego.
2. Maria Kaczyńska, Pierwsza Dama
Urodziła się w 1943 r. w Machowie. Była absolwentką handlu zagranicznego w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie. Następnie pracowała w Instytucie Morskim w Gdańsku. W 1978 r. wyszła za mąż za Lecha Kaczyńskiego. W 1980 roku urodziła jedyną córkę – Martę.
3. Ryszard Kaczorowski
Ostatni prezydent RP na Uchodźstwie
Urodził się 26 listopada 1919 w Białymstoku. Więzień Gułagu, żołnierz armii Andersa, weteran walk o klasztor w Monte Cassino. Funkcję prezydenta RP na Uchodźstwie pełnił w Londynie od 19 lipca 1989 r., do 22 grudnia 1990 r. Równolegle z Ryszardem Kaczorowskim prezydentem (w kraju) był generał armii Wojciech Jaruzelski.
4. Agacka-Indecka Joanna
Przewodniczący Naczelnej Rady Adwokackiej
5. Bąkowska Ewa
Wnuczka Gen. bryg. Mieczysława Smorawińskiego
6. Błasik Andrzej
Dowódca Sił Powietrznych RP
7. Bochenek Krystyna
Wicemarszałek Senatu RP
Urodziła się 30 czerwca 1953 w Katowicach. Była dziennikarką, politykiem, od 2004 senatorem V, a potem VI i VII kadencji, wicemarszałkiem Senatu VII kadencji.
8. Borowska Anna Maria
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
9. Borowski Bartosz
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
10. Buk Tadeusz
Dowódca Wojsk Lądowych RP
11. Chodakowski Miron
Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego
12. Cywiński Czesław
Przewodniczący Światowego Związku Żołnierzy AK
Urodził się 10 marca 1926 r. w Wilnie. Kombatant, żołnierz AK, ppłk WP, inżynier, współinicjator wielu akcji upamiętniających działalność AK w całym kraju.
13. Deptuła Leszek
Poseł PSL
Urodził się 25 lutego 1953 w Żaganiu. W 1978 ukończył studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej w Lublinie (lekarz weterynarii).
14. Dębski Zbigniew
Członek Kapituły Orderu Wojennego Virtutti Militari, podpułkownik
15. Dolniak Grzegorz
Poseł PO
Urodził się 17 lutego 1960 r. w Będzinie. Polityk i przedsiębiorca, z wykształcenia ekonomista, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji.
16. Doraczyńska Katarzyna
17. Duchnowski Edward
Sekretarz Generalny Związku Sybiraków
18. Fedorowicz Aleksander
Tłumacz języka rosyjskiego
19. Fetlińska Janina
Senator PiS
Miała 58 lat. Polityk, pielęgniarka – w 1977 ukończyła studia na Wydziale Pielęgniarskim Akademii Medycznej w Lublinie. Doktor nauk medycznych, senator VI i VII kadencji.
20. Florczak Jarosław
Funkcjonariusz BOR
21. Francuz Artur
Funkcjonariusz BOR
22. Gągor Franciszek
Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Urodził się 8 września 1951 r. w Koniuszowej koło Nowego Sącza. Polski dowódca wojskowy, oficer Wojsk Lądowych, specjalista w dziedzinie rozpoznania i operacji pokojowych, generał i doktor nauk wojskowych, od 2006 szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.
23. Gęsicka Grażyna
Posłanka PiS
Urodziła się 13 grudnia 1951 r. w Warszawie. Socjolog i polityk, minister rozwoju regionalnego w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego, poseł na Sejm VI kadencji. Ostatnio – szefowa klubu PiS.
24. Gilarski Kazimierz
Dowódca Garnizonu Warszawa
25. Gosiewski Przemysław
Poseł PiS
Urodził się 12 maja 1964 r. w Słupsku. Polityk, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji z listy PiS, wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, przewodniczący klubu parlamentarnego PiS.
26. Gostomski Bronisław
Ks. prałat
27. Handzlik Mariusz
Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP
Urodził się 11 czerwca 1965 r. w Bielsku-Białej. Dyplomata, polityk, działacz państwowy. Od 9 października 2008 r. był podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
28. Indrzejczyk Roman
Kapelan Prezydenta RP
Urodził się 14 listopada 1931 r. w Żychlinie. Duchowny katolicki, od 2005 kapelan prezydenta RP i rektor kaplic prezydenckich.
29. Janeczek Paweł
Funkcjonariusz BOR
30. Jankowski Dariusz
Biuro Obsługi Kancelarii Prezydenta RP
31. Jaruga-Nowacka Izabela
Posłanka Lewicy
Urodziła się 23 sierpnia 1950 r. w Gdańsku. Polityk, posłanka na Sejm II, IV, V i VI kadencji, była przewodnicząca Unii Pracy i Unii Lewicy, wicepremier w rządach Marka Belki.
32. Joniec Józef
Prezes Stowarzyszenia Parafiada
33. Karpiniuk Sebastian
Poseł PO
Urodził się 4 grudnia 1972 r. w Kołobrzegu. Polityk i prawnik, poseł na Sejm V i VI kadencji, samorządowiec.
34. Karweta Andrzej
Dowódca Marynarki Wojennej RP
35. Kazana Mariusz
Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ
36. Kochanowski Janusz
Rzecznik Praw Obywatelskich
Urodził się 18 kwietnia 1940 r. w Częstochowie. Prawnik, były prezes zarządu fundacji "Ius et Lex”, od 2006 Rzecznik Praw Obywatelskich. Mocno zaangażowany w zachowanie pamięci o ofiarach zbrodni katyńskiej.
37. Komornicki Stanisław
Kanclerz Orderu Wojennego Virtutti Militari
Miał 86 lat. Uczestnik powstania warszawskiego. Od jesieni 1944 r. oficer I armii Ludowego Wojska Polskiego; walczył m.in. w bitwie o Kołobrzeg. Od 1993 r. Kanclerz Orderu Wojennego Virtuti Militari. Mianowany generałem brygady w stanie spoczynku. Autor pamiętników o tematyce wojennej.
38. Komorowski Stanisław Jerzy
Podsekretarz Stanu w MON
Urodził się 18 grudnia 1953 r. w Warszawie. Polityk, dyplomata, fizyk, były wiceminister spraw zagranicznych. Od 26 listopada 2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej.
39. Krajewski Paweł
Funkcjonariusz BOR
40. Kremer Andrzej
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Urodził się 8 sierpnia 1961 r. w Krakowie. Prawnik, dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych w rządzie Donalda Tuska.
41. Król Zdzisław
Kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej 1987-2007
42. Krupski Janusz
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
Urodził się 9 maja 1951 r. w Lublinie. Historyk, działacz opozycji demokratycznej w PRL, polityk. W latach 1970-1975 był studentem KUL. Ostatnio mieszkał w Grodzisku Mazowieckim.
43. Kurtyka Janusz
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
Miał 50 lat. Urodził się w Krakowie. Doktor habilitowany nauk historycznych, od 2005 prezes Instytutu Pamięci Narodowej. Autor około 140 publikacji naukowych. W PRL działał w opozycji demokratycznej.
44. Kwaśnik Andrzej
Kapelan Federacji Rodzin Katyńskich
45. Kwiatkowski Bronisław
Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych RP
46. Lubiński Wojciech
lekarz prezydenta RP
47. Lutoborski Tadeusz
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
48. Mamińska Barbara
Dyrektor w Kancelarii Prezydenta RP
49. Mamontowicz-Łojek Zenona
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
50. Melak Stefan
Prezes Komitetu Katyńskiego
51. Merta Tomasz
Podsekretarz Stanu w MKiDN
Miał 45 lat. Urzędnik państwowy, historyk myśli politycznej, publicysta, od 2005 podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Generalny Konserwator Zabytków.
52. Michałowski Dariusz
Funkcjonariusz BOR
53. Mikke Stanisław
Wiceprzewodniczący ROPWiM
54. Natalli-Świat Aleksandra
Posłanka PiS
Urodziła się 20 lutego 1959 r. w Obornikach Śląskich. Polityk, ekonomistka, posłanka na Sejm RP V i VI kadencji.
55. Natusiewicz-Mirer Janina
Działaczka społeczna
56. Nosek Piotr
Funkcjonariusz BOR
57. Nurowski Piotr
Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego
Urodził się 1945 r. w Sandomierzu. Działacz sportowy i społeczny, biznesmen.
58. Orawiec-Löffler Bronisława
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
59. Osiński Jan
Ordynariat Polowy Wojska Polskiego
60. Pilch Adam
Ewangelickie Duszpasterstwo Polowe
61. Piskorska Katarzyna
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
62. Płażyński Maciej
Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska”
Miał 52 lata. Był współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Budował AWS, był posłem i marszałkiem Sejmu. W 2001 roku z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem założył Platformę Obywatelską i został pierwszym jej szefem.
63. Płoski Tadeusz
Ordynariusz Polowy Wojska Polskiego
64. Pogródka-Węcławek Agnieszka
Funkcjonariusz BOR
65. Potasiński Włodzimierz
Dowódca Wojsk Specjalnych RP
66. Przewoźnik Andrzej
Sekretarz Generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa
Urodził się 13 maja 1963 r. Historyk, działacz państwowy. Doprowadził do upamiętnienia ofiar w Jedwabnem. M.in. jego zasługą jest także ponowne otwarcie Cmentarza Obrońców Lwowa.
67. Putra Krzysztof
Wicemarszałek Sejmu
Urodził się 4 lipca 1957 w Józefowie. Polityk PiS, senator i wicemarszałek Senatu VI kadencji w latach 2005–2007, poseł na Sejm X, I i VI kadencji, wicemarszałek Sejmu VI kadencji.
68. ks. Rumianek Ryszard
Rektor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Miał 63 lata. Duchowny katolicki i naukowiec, prałat.
69. Rybicki Arkadiusz
Poseł PO
Urodził się 12 stycznia 1953 r. w Gdyni. Polityk, działacz społeczny i samorządowy, poseł na Sejm V i VI kadencji.
70. Seweryn Wojciech
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
71. Skąpski Andrzej Sariusz
Prezes Federacji Rodzin Katyńskich
72. Skrzypek Sławomir
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Miał 47 lat. Inżynier, ekonomista, od 2007 prezes Narodowego Banku Polskiego. Wcześniej pracował m.in. w kierowanej przez Lecha Kaczyńskiego Najwyższej Izbie Kontroli, był wiceprezydentem Warszawy, kiedy prezydentem stolicy był Lech Kaczyński.
73. Solski Leszek
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
74. Stasiak Władysław
Szef Kancelarii Prezydenta RP
Urodził się 15 marca 1966 we Wrocławiu. Urzędnik, działacz państwowy i samorządowy, minister spraw wewnętrznych i administracji w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Przed objęciem funkcji szefa kancelarii kierował Biurem Bezpieczeństwa Narodowego.
75. Surówka Jacek
Funkcjonariusz BOR
76. Szczygło Aleksander
Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego
Urodził się 27 października 1963 r. w Jezioranach. Był politykiem, posłem na Sejm (2001–2006 i 2007–2009). W 2007 r. minister obrony narodowej w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Był szefem Kancelarii prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Od 2009 szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego.
77. Szmajdziński Jerzy<
Wicemarszałek Sejmu RP
Urodził się 9 kwietnia 1952 we Wrocławiu. Poseł na Sejm w latach 1985–1989 i ponownie nieprzerwanie od 1991 (I, II, III, IV, V i VI kadencji), wicemarszałkiem Sejmu VI kadencji, byłym ministrem obrony narodowej. Był kandydatem Lewicy w najbliższych wyborach prezydenckich.
78. Szymanek-Deresz Jolanta
Posłanka Lewicy
Urodziła się 12 lipca 1954 r. w Przedborzu. Polityk, prawnik, poseł na Sejm V i VI kadencji. Była szefem Kancelarii Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego.
79. Tomaszewska Izabela
Osoba towarzysząca
80. Uleryk Marek
Funkcjonariusz BOR
81. Walentynowicz Anna
Legendarna działaczka Solidarności
Urodziła się 15 sierpnia 1929 r. w Równem. Działaczka Wolnych Związków Zawodowych, Dama Orderu Orła Białego. Nazywano ją matką Solidarności. Była suwnicową w Stoczni Gdańskiej. Za niezależną działalność związkową wyrzucono ją z pracy. Doprowadziło to do wybuchu strajku sierpniowego. Internowana w stanie wojennym. Do końca życia skonfliktowana z Lechem Wałęsą.
82. Walewska-Przyjałkowska Teresa
Wiceprezes Fundacji Golgota Wschodu
83. Wassermann Zbigniew
Poseł PiS
Urodził się 17 września 1949 r. w Krakowie. Polityk, prawnik, prokurator, w latach 2005–2007 minister-członek Rady Ministrów w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji.
84. Woda Wiesław
Poseł PSL
Miał 64 lata. Urodził się w Paleśnicy w powiecie tarnowskim. Polityk i urzędnik państwowy, inżynier rolnik, poseł na Sejm RP X, III, IV, V i VI kadencji.
85. Wojtas Edward
Poseł PSL
Urodził się 1 marca 1955 w Wólce Modrzejowej. Polityk i samorządowiec, były marszałek województwa lubelskiego, od 2007 poseł na Sejm VI kadencji. Szef PSL na Lubelszczyźnie.
86. Wypych Paweł
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP
Urodził się 20 lutego 1968 r. w Otwocku. Był samorządowcem, wiceministrem pracy i prezesem ZUS, od 2009 r. sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta.
87. Zając Stanisław
Senator PiS
Urodził się 1 maja 1949 w Święcanach na Podkarpaciu. Polityk, adwokat, w latach 1991–1993, 1997–2001 i 2005–2008 poseł na Sejm RP I, III, V i VI kadencji, od 2008 senator VII kadencji.
88. Zakrzeński Janusz
Wybitny polski aktor
Miał 74 lata. Pamiętany z ról marszałka Józefa Piłsudskiego. Ale wcześnie grał np. Napoleona w "Popiołach” Andrzeja Wajdy.
89. Zych Gabriela
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Członkowie załogi
90. Protasiuk Arkadiusz, Kapitan
91. Grzywna Robert, Członek załogi
92. Michalak Andrzej, Członek załogi
93. Ziętek Artur, Członek załogi
94. Maciejczyk Barbara, Stewardessa
95. Januszko Natalia, Stewardessa
96. Moniuszko Justyna, Stewardessa
Urodził się 18 czerwca 1949 roku w Warszawie. Był prezydentem Rzeczypospolitej od 2005 roku. Wcześniej był między innymi prezydentem Warszawy, szefem Najwyższej Izby Kontroli, ministrem sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka.
Lech Kaczyński był współzałożycielem partii Prawo i Sprawiedliwość i jej pierwszym prezesem. Był także senatorem I kadencji oraz poseł na Sejm I i IV kadencji. Brat prezesa Prawa i Sprawiedliwości Jarosława Kaczyńskiego.
2. Maria Kaczyńska, Pierwsza Dama
Urodziła się w 1943 r. w Machowie. Była absolwentką handlu zagranicznego w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie. Następnie pracowała w Instytucie Morskim w Gdańsku. W 1978 r. wyszła za mąż za Lecha Kaczyńskiego. W 1980 roku urodziła jedyną córkę – Martę.
3. Ryszard Kaczorowski
Ostatni prezydent RP na Uchodźstwie
Urodził się 26 listopada 1919 w Białymstoku. Więzień Gułagu, żołnierz armii Andersa, weteran walk o klasztor w Monte Cassino. Funkcję prezydenta RP na Uchodźstwie pełnił w Londynie od 19 lipca 1989 r., do 22 grudnia 1990 r. Równolegle z Ryszardem Kaczorowskim prezydentem (w kraju) był generał armii Wojciech Jaruzelski.
4. Agacka-Indecka Joanna
Przewodniczący Naczelnej Rady Adwokackiej
5. Bąkowska Ewa
Wnuczka Gen. bryg. Mieczysława Smorawińskiego
6. Błasik Andrzej
Dowódca Sił Powietrznych RP
7. Bochenek Krystyna
Wicemarszałek Senatu RP
Urodziła się 30 czerwca 1953 w Katowicach. Była dziennikarką, politykiem, od 2004 senatorem V, a potem VI i VII kadencji, wicemarszałkiem Senatu VII kadencji.
8. Borowska Anna Maria
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
9. Borowski Bartosz
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
10. Buk Tadeusz
Dowódca Wojsk Lądowych RP
11. Chodakowski Miron
Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego
12. Cywiński Czesław
Przewodniczący Światowego Związku Żołnierzy AK
Urodził się 10 marca 1926 r. w Wilnie. Kombatant, żołnierz AK, ppłk WP, inżynier, współinicjator wielu akcji upamiętniających działalność AK w całym kraju.
13. Deptuła Leszek
Poseł PSL
Urodził się 25 lutego 1953 w Żaganiu. W 1978 ukończył studia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej w Lublinie (lekarz weterynarii).
14. Dębski Zbigniew
Członek Kapituły Orderu Wojennego Virtutti Militari, podpułkownik
15. Dolniak Grzegorz
Poseł PO
Urodził się 17 lutego 1960 r. w Będzinie. Polityk i przedsiębiorca, z wykształcenia ekonomista, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji.
16. Doraczyńska Katarzyna
17. Duchnowski Edward
Sekretarz Generalny Związku Sybiraków
18. Fedorowicz Aleksander
Tłumacz języka rosyjskiego
19. Fetlińska Janina
Senator PiS
Miała 58 lat. Polityk, pielęgniarka – w 1977 ukończyła studia na Wydziale Pielęgniarskim Akademii Medycznej w Lublinie. Doktor nauk medycznych, senator VI i VII kadencji.
20. Florczak Jarosław
Funkcjonariusz BOR
21. Francuz Artur
Funkcjonariusz BOR
22. Gągor Franciszek
Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Urodził się 8 września 1951 r. w Koniuszowej koło Nowego Sącza. Polski dowódca wojskowy, oficer Wojsk Lądowych, specjalista w dziedzinie rozpoznania i operacji pokojowych, generał i doktor nauk wojskowych, od 2006 szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.
23. Gęsicka Grażyna
Posłanka PiS
Urodziła się 13 grudnia 1951 r. w Warszawie. Socjolog i polityk, minister rozwoju regionalnego w rządach Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego, poseł na Sejm VI kadencji. Ostatnio – szefowa klubu PiS.
24. Gilarski Kazimierz
Dowódca Garnizonu Warszawa
25. Gosiewski Przemysław
Poseł PiS
Urodził się 12 maja 1964 r. w Słupsku. Polityk, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji z listy PiS, wiceprezes Rady Ministrów w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, przewodniczący klubu parlamentarnego PiS.
26. Gostomski Bronisław
Ks. prałat
27. Handzlik Mariusz
Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP
Urodził się 11 czerwca 1965 r. w Bielsku-Białej. Dyplomata, polityk, działacz państwowy. Od 9 października 2008 r. był podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
28. Indrzejczyk Roman
Kapelan Prezydenta RP
Urodził się 14 listopada 1931 r. w Żychlinie. Duchowny katolicki, od 2005 kapelan prezydenta RP i rektor kaplic prezydenckich.
29. Janeczek Paweł
Funkcjonariusz BOR
30. Jankowski Dariusz
Biuro Obsługi Kancelarii Prezydenta RP
31. Jaruga-Nowacka Izabela
Posłanka Lewicy
Urodziła się 23 sierpnia 1950 r. w Gdańsku. Polityk, posłanka na Sejm II, IV, V i VI kadencji, była przewodnicząca Unii Pracy i Unii Lewicy, wicepremier w rządach Marka Belki.
32. Joniec Józef
Prezes Stowarzyszenia Parafiada
33. Karpiniuk Sebastian
Poseł PO
Urodził się 4 grudnia 1972 r. w Kołobrzegu. Polityk i prawnik, poseł na Sejm V i VI kadencji, samorządowiec.
34. Karweta Andrzej
Dowódca Marynarki Wojennej RP
35. Kazana Mariusz
Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ
36. Kochanowski Janusz
Rzecznik Praw Obywatelskich
Urodził się 18 kwietnia 1940 r. w Częstochowie. Prawnik, były prezes zarządu fundacji "Ius et Lex”, od 2006 Rzecznik Praw Obywatelskich. Mocno zaangażowany w zachowanie pamięci o ofiarach zbrodni katyńskiej.
37. Komornicki Stanisław
Kanclerz Orderu Wojennego Virtutti Militari
Miał 86 lat. Uczestnik powstania warszawskiego. Od jesieni 1944 r. oficer I armii Ludowego Wojska Polskiego; walczył m.in. w bitwie o Kołobrzeg. Od 1993 r. Kanclerz Orderu Wojennego Virtuti Militari. Mianowany generałem brygady w stanie spoczynku. Autor pamiętników o tematyce wojennej.
38. Komorowski Stanisław Jerzy
Podsekretarz Stanu w MON
Urodził się 18 grudnia 1953 r. w Warszawie. Polityk, dyplomata, fizyk, były wiceminister spraw zagranicznych. Od 26 listopada 2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej.
39. Krajewski Paweł
Funkcjonariusz BOR
40. Kremer Andrzej
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Urodził się 8 sierpnia 1961 r. w Krakowie. Prawnik, dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych w rządzie Donalda Tuska.
41. Król Zdzisław
Kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej 1987-2007
42. Krupski Janusz
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
Urodził się 9 maja 1951 r. w Lublinie. Historyk, działacz opozycji demokratycznej w PRL, polityk. W latach 1970-1975 był studentem KUL. Ostatnio mieszkał w Grodzisku Mazowieckim.
43. Kurtyka Janusz
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
Miał 50 lat. Urodził się w Krakowie. Doktor habilitowany nauk historycznych, od 2005 prezes Instytutu Pamięci Narodowej. Autor około 140 publikacji naukowych. W PRL działał w opozycji demokratycznej.
44. Kwaśnik Andrzej
Kapelan Federacji Rodzin Katyńskich
45. Kwiatkowski Bronisław
Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych RP
46. Lubiński Wojciech
lekarz prezydenta RP
47. Lutoborski Tadeusz
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
48. Mamińska Barbara
Dyrektor w Kancelarii Prezydenta RP
49. Mamontowicz-Łojek Zenona
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
50. Melak Stefan
Prezes Komitetu Katyńskiego
51. Merta Tomasz
Podsekretarz Stanu w MKiDN
Miał 45 lat. Urzędnik państwowy, historyk myśli politycznej, publicysta, od 2005 podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Generalny Konserwator Zabytków.
52. Michałowski Dariusz
Funkcjonariusz BOR
53. Mikke Stanisław
Wiceprzewodniczący ROPWiM
54. Natalli-Świat Aleksandra
Posłanka PiS
Urodziła się 20 lutego 1959 r. w Obornikach Śląskich. Polityk, ekonomistka, posłanka na Sejm RP V i VI kadencji.
55. Natusiewicz-Mirer Janina
Działaczka społeczna
56. Nosek Piotr
Funkcjonariusz BOR
57. Nurowski Piotr
Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego
Urodził się 1945 r. w Sandomierzu. Działacz sportowy i społeczny, biznesmen.
58. Orawiec-Löffler Bronisława
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
59. Osiński Jan
Ordynariat Polowy Wojska Polskiego
60. Pilch Adam
Ewangelickie Duszpasterstwo Polowe
61. Piskorska Katarzyna
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
62. Płażyński Maciej
Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska”
Miał 52 lata. Był współzałożycielem Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Budował AWS, był posłem i marszałkiem Sejmu. W 2001 roku z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem założył Platformę Obywatelską i został pierwszym jej szefem.
63. Płoski Tadeusz
Ordynariusz Polowy Wojska Polskiego
64. Pogródka-Węcławek Agnieszka
Funkcjonariusz BOR
65. Potasiński Włodzimierz
Dowódca Wojsk Specjalnych RP
66. Przewoźnik Andrzej
Sekretarz Generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa
Urodził się 13 maja 1963 r. Historyk, działacz państwowy. Doprowadził do upamiętnienia ofiar w Jedwabnem. M.in. jego zasługą jest także ponowne otwarcie Cmentarza Obrońców Lwowa.
67. Putra Krzysztof
Wicemarszałek Sejmu
Urodził się 4 lipca 1957 w Józefowie. Polityk PiS, senator i wicemarszałek Senatu VI kadencji w latach 2005–2007, poseł na Sejm X, I i VI kadencji, wicemarszałek Sejmu VI kadencji.
68. ks. Rumianek Ryszard
Rektor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Miał 63 lata. Duchowny katolicki i naukowiec, prałat.
69. Rybicki Arkadiusz
Poseł PO
Urodził się 12 stycznia 1953 r. w Gdyni. Polityk, działacz społeczny i samorządowy, poseł na Sejm V i VI kadencji.
70. Seweryn Wojciech
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
71. Skąpski Andrzej Sariusz
Prezes Federacji Rodzin Katyńskich
72. Skrzypek Sławomir
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Miał 47 lat. Inżynier, ekonomista, od 2007 prezes Narodowego Banku Polskiego. Wcześniej pracował m.in. w kierowanej przez Lecha Kaczyńskiego Najwyższej Izbie Kontroli, był wiceprezydentem Warszawy, kiedy prezydentem stolicy był Lech Kaczyński.
73. Solski Leszek
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
74. Stasiak Władysław
Szef Kancelarii Prezydenta RP
Urodził się 15 marca 1966 we Wrocławiu. Urzędnik, działacz państwowy i samorządowy, minister spraw wewnętrznych i administracji w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Przed objęciem funkcji szefa kancelarii kierował Biurem Bezpieczeństwa Narodowego.
75. Surówka Jacek
Funkcjonariusz BOR
76. Szczygło Aleksander
Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego
Urodził się 27 października 1963 r. w Jezioranach. Był politykiem, posłem na Sejm (2001–2006 i 2007–2009). W 2007 r. minister obrony narodowej w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Był szefem Kancelarii prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Od 2009 szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego.
77. Szmajdziński Jerzy<
Wicemarszałek Sejmu RP
Urodził się 9 kwietnia 1952 we Wrocławiu. Poseł na Sejm w latach 1985–1989 i ponownie nieprzerwanie od 1991 (I, II, III, IV, V i VI kadencji), wicemarszałkiem Sejmu VI kadencji, byłym ministrem obrony narodowej. Był kandydatem Lewicy w najbliższych wyborach prezydenckich.
78. Szymanek-Deresz Jolanta
Posłanka Lewicy
Urodziła się 12 lipca 1954 r. w Przedborzu. Polityk, prawnik, poseł na Sejm V i VI kadencji. Była szefem Kancelarii Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego.
79. Tomaszewska Izabela
Osoba towarzysząca
80. Uleryk Marek
Funkcjonariusz BOR
81. Walentynowicz Anna
Legendarna działaczka Solidarności
Urodziła się 15 sierpnia 1929 r. w Równem. Działaczka Wolnych Związków Zawodowych, Dama Orderu Orła Białego. Nazywano ją matką Solidarności. Była suwnicową w Stoczni Gdańskiej. Za niezależną działalność związkową wyrzucono ją z pracy. Doprowadziło to do wybuchu strajku sierpniowego. Internowana w stanie wojennym. Do końca życia skonfliktowana z Lechem Wałęsą.
82. Walewska-Przyjałkowska Teresa
Wiceprezes Fundacji Golgota Wschodu
83. Wassermann Zbigniew
Poseł PiS
Urodził się 17 września 1949 r. w Krakowie. Polityk, prawnik, prokurator, w latach 2005–2007 minister-członek Rady Ministrów w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji.
84. Woda Wiesław
Poseł PSL
Miał 64 lata. Urodził się w Paleśnicy w powiecie tarnowskim. Polityk i urzędnik państwowy, inżynier rolnik, poseł na Sejm RP X, III, IV, V i VI kadencji.
85. Wojtas Edward
Poseł PSL
Urodził się 1 marca 1955 w Wólce Modrzejowej. Polityk i samorządowiec, były marszałek województwa lubelskiego, od 2007 poseł na Sejm VI kadencji. Szef PSL na Lubelszczyźnie.
86. Wypych Paweł
Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP
Urodził się 20 lutego 1968 r. w Otwocku. Był samorządowcem, wiceministrem pracy i prezesem ZUS, od 2009 r. sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta.
87. Zając Stanisław
Senator PiS
Urodził się 1 maja 1949 w Święcanach na Podkarpaciu. Polityk, adwokat, w latach 1991–1993, 1997–2001 i 2005–2008 poseł na Sejm RP I, III, V i VI kadencji, od 2008 senator VII kadencji.
88. Zakrzeński Janusz
Wybitny polski aktor
Miał 74 lata. Pamiętany z ról marszałka Józefa Piłsudskiego. Ale wcześnie grał np. Napoleona w "Popiołach” Andrzeja Wajdy.
89. Zych Gabriela
Przedstawiciel Rodzin Katyńskich i innych organizacji
Członkowie załogi
90. Protasiuk Arkadiusz, Kapitan
91. Grzywna Robert, Członek załogi
92. Michalak Andrzej, Członek załogi
93. Ziętek Artur, Członek załogi
94. Maciejczyk Barbara, Stewardessa
95. Januszko Natalia, Stewardessa
96. Moniuszko Justyna, Stewardessa
Subskrybuj:
Posty (Atom)